драўня́на-стру́жкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
драўня́на-стру́жкавы |
драўня́на-стру́жкавая |
драўня́на-стру́жкавае |
драўня́на-стру́жкавыя |
Р. |
драўня́на-стру́жкавага |
драўня́на-стру́жкавай драўня́на-стру́жкавае |
драўня́на-стру́жкавага |
драўня́на-стру́жкавых |
Д. |
драўня́на-стру́жкаваму |
драўня́на-стру́жкавай |
драўня́на-стру́жкаваму |
драўня́на-стру́жкавым |
В. |
драўня́на-стру́жкавы (неадуш.) драўня́на-стру́жкавага (адуш.) |
драўня́на-стру́жкавую |
драўня́на-стру́жкавае |
драўня́на-стру́жкавыя (неадуш.) драўня́на-стру́жкавых (адуш.) |
Т. |
драўня́на-стру́жкавым |
драўня́на-стру́жкавай драўня́на-стру́жкаваю |
драўня́на-стру́жкавым |
драўня́на-стру́жкавымі |
М. |
драўня́на-стру́жкавым |
драўня́на-стру́жкавай |
драўня́на-стру́жкавым |
драўня́на-стру́жкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
драўня́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
драўня́ны |
драўня́ная |
драўня́нае |
драўня́ныя |
Р. |
драўня́нага |
драўня́най драўня́нае |
драўня́нага |
драўня́ных |
Д. |
драўня́наму |
драўня́най |
драўня́наму |
драўня́ным |
В. |
драўня́ны (неадуш.) драўня́нага (адуш.) |
драўня́ную |
драўня́нае |
драўня́ныя (неадуш.) драўня́ных (адуш.) |
Т. |
драўня́ным |
драўня́най драўня́наю |
драўня́ным |
драўня́нымі |
М. |
драўня́ным |
драўня́най |
драўня́ным |
драўня́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
драфа́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
драфа́ |
дро́фы драфы́ |
Р. |
драфы́ |
дро́ф |
Д. |
драфе́ |
дро́фам |
В. |
драфу́ |
дро́ф |
Т. |
драфо́й драфо́ю |
дро́фамі |
М. |
драфе́ |
дро́фах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
драфі́ны
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
драфі́ны |
драфі́ная |
драфі́нае |
драфі́ныя |
Р. |
драфі́нага |
драфі́най драфі́нае |
драфі́нага |
драфі́ных |
Д. |
драфі́наму |
драфі́най |
драфі́наму |
драфі́ным |
В. |
драфі́ны (неадуш.) драфі́нага (адуш.) |
драфі́ную |
драфі́нае |
драфі́ныя (неадуш.) драфі́ных (адуш.) |
Т. |
драфі́ным |
драфі́най драфі́наю |
драфі́ным |
драфі́нымі |
М. |
драфі́ным |
драфі́най |
драфі́ным |
драфі́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
драфі́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
драфі́ны |
драфі́ная |
драфі́нае |
драфі́ныя |
Р. |
драфі́нага |
драфі́най драфі́нае |
драфі́нага |
драфі́ных |
Д. |
драфі́наму |
драфі́най |
драфі́наму |
драфі́ным |
В. |
драфі́ны (неадуш.) драфі́нага (адуш.) |
драфі́ную |
драфі́нае |
драфі́ныя (неадуш.) драфі́ных (адуш.) |
Т. |
драфі́ным |
драфі́най драфі́наю |
драфі́ным |
драфі́нымі |
М. |
драфі́ным |
драфі́най |
драфі́ным |
драфі́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дра́хласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дра́хласць |
Р. |
дра́хласці |
Д. |
дра́хласці |
В. |
дра́хласць |
Т. |
дра́хласцю |
М. |
дра́хласці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
драхле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
драхле́нне |
Р. |
драхле́ння |
Д. |
драхле́нню |
В. |
драхле́нне |
Т. |
драхле́ннем |
М. |
драхле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
драхле́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
драхле́ю |
драхле́ем |
2-я ас. |
драхле́еш |
драхле́еце |
3-я ас. |
драхле́е |
драхле́юць |
Прошлы час |
м. |
драхле́ў |
драхле́лі |
ж. |
драхле́ла |
н. |
драхле́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
драхле́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.