акірко́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
акірко́ваны |
акірко́ваная |
акірко́ванае |
акірко́ваныя |
| Р. |
акірко́ванага |
акірко́ванай |
акірко́ванага |
акірко́ваных |
| Д. |
акірко́ванаму |
акірко́ванай |
акірко́ванаму |
акірко́ваным |
| В. |
акірко́ваны |
акірко́ваную |
акірко́ванае |
акірко́ваныя акірко́ваных |
| Т. |
акірко́ваным |
акірко́ванай акірко́ванаю |
акірко́ваным |
акірко́ванымі |
| М. |
акірко́ваным |
акірко́ванай |
акірко́ваным |
акірко́ваных |
Кароткая форма: акірко́вана.
Іншыя варыянты:
акіркава́ны.
Крыніцы:
krapivabr2012.
акірко́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
акірко́ўванне |
| Р. |
акірко́ўвання |
| Д. |
акірко́ўванню |
| В. |
акірко́ўванне |
| Т. |
акірко́ўваннем |
| М. |
акірко́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
акірко́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
акірко́ўваюся |
акірко́ўваемся |
| 2-я ас. |
акірко́ўваешся |
акірко́ўваецеся |
| 3-я ас. |
акірко́ўваецца |
акірко́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
акірко́ўваўся |
акірко́ўваліся |
| ж. |
акірко́ўвалася |
| н. |
акірко́ўвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
акірко́ўвайся |
акірко́ўвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
акірко́ўваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
акірко́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
акірко́ўваю |
акірко́ўваем |
| 2-я ас. |
акірко́ўваеш |
акірко́ўваеце |
| 3-я ас. |
акірко́ўвае |
акірко́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
акірко́ўваў |
акірко́ўвалі |
| ж. |
акірко́ўвала |
| н. |
акірко́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
акірко́ўвай |
акірко́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
акірко́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
акірко́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
акірко́ўка |
| Р. |
акірко́ўкі |
| Д. |
акірко́ўцы |
| В. |
акірко́ўку |
| Т. |
акірко́ўкай акірко́ўкаю |
| М. |
акірко́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
акіса́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
акіса́нне |
| Р. |
акіса́ння |
| Д. |
акіса́нню |
| В. |
акіса́нне |
| Т. |
акіса́ннем |
| М. |
акіса́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012.
акіса́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
акіса́е |
акіса́юць |
| Прошлы час |
| м. |
акіса́ў |
акіса́лі |
| ж. |
акіса́ла |
| н. |
акіса́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
акіса́ючы |
Крыніцы:
krapivabr2012.
акі́сленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
акі́сленасць |
| Р. |
акі́сленасці |
| Д. |
акі́сленасці |
| В. |
акі́сленасць |
| Т. |
акі́сленасцю |
| М. |
акі́сленасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
акісле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
акісле́нне |
| Р. |
акісле́ння |
| Д. |
акісле́нню |
| В. |
акісле́нне |
| Т. |
акісле́ннем |
| М. |
акісле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.