цестападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
цестападо́бны |
цестападо́бная |
цестападо́бнае |
цестападо́бныя |
Р. |
цестападо́бнага |
цестападо́бнай цестападо́бнае |
цестападо́бнага |
цестападо́бных |
Д. |
цестападо́бнаму |
цестападо́бнай |
цестападо́бнаму |
цестападо́бным |
В. |
цестападо́бны (неадуш.) цестападо́бнага (адуш.) |
цестападо́бную |
цестападо́бнае |
цестападо́бныя (неадуш.) цестападо́бных (адуш.) |
Т. |
цестападо́бным |
цестападо́бнай цестападо́бнаю |
цестападо́бным |
цестападо́бнымі |
М. |
цестападо́бным |
цестападо́бнай |
цестападо́бным |
цестападо́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цестаро́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цестаро́б |
цестаро́бы |
Р. |
цестаро́ба |
цестаро́баў |
Д. |
цестаро́бу |
цестаро́бам |
В. |
цестаро́ба |
цестаро́баў |
Т. |
цестаро́бам |
цестаро́бамі |
М. |
цестаро́бе |
цестаро́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
цестаро́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
цестаро́бны |
цестаро́бная |
цестаро́бнае |
цестаро́бныя |
Р. |
цестаро́бнага |
цестаро́бнай цестаро́бнае |
цестаро́бнага |
цестаро́бных |
Д. |
цестаро́бнаму |
цестаро́бнай |
цестаро́бнаму |
цестаро́бным |
В. |
цестаро́бны (неадуш.) цестаро́бнага (адуш.) |
цестаро́бную |
цестаро́бнае |
цестаро́бныя (неадуш.) цестаро́бных (адуш.) |
Т. |
цестаро́бным |
цестаро́бнай цестаро́бнаю |
цестаро́бным |
цестаро́бнымі |
М. |
цестаро́бным |
цестаро́бнай |
цестаро́бным |
цестаро́бных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
цестарэ́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цестарэ́зка |
цестарэ́зкі |
Р. |
цестарэ́зкі |
цестарэ́зак |
Д. |
цестарэ́зцы |
цестарэ́зкам |
В. |
цестарэ́зку |
цестарэ́зкі |
Т. |
цестарэ́зкай цестарэ́зкаю |
цестарэ́зкамі |
М. |
цестарэ́зцы |
цестарэ́зках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
це́сцеў
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
це́сцеў |
це́сцева |
це́сцева |
це́сцевы |
Р. |
це́сцевага |
це́сцевай це́сцевае |
це́сцевага |
це́сцевых |
Д. |
це́сцеваму |
це́сцевай |
це́сцеваму |
це́сцевым |
В. |
це́сцеў (неадуш.) це́сцевага (адуш.) |
це́сцеву |
це́сцева |
це́сцевы (неадуш.) це́сцевых (адуш.) |
Т. |
це́сцевым |
це́сцевай це́сцеваю |
це́сцевым |
це́сцевымі |
М. |
це́сцевым |
це́сцевай |
це́сцевым |
це́сцевых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
це́сцік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
це́сцік |
Р. |
це́сціка |
Д. |
це́сціку |
В. |
це́сціка |
Т. |
це́сцікам |
М. |
це́сціку |
Крыніцы:
piskunou2012.
це́сць
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
це́сць |
це́сці цясці́ |
Р. |
це́сця |
цясцёў |
Д. |
це́сцю |
цясця́м |
В. |
це́сця |
цясцёў |
Т. |
це́сцем |
цясця́мі |
М. |
це́сцю |
цясця́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Це́ханічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Це́ханічы |
Р. |
Це́ханіч Це́ханічаў |
Д. |
Це́ханічам |
В. |
Це́ханічы |
Т. |
Це́ханічамі |
М. |
Це́ханічах |
Цецераве́ц
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Цецераве́ц |
Р. |
Цецераўца́ |
Д. |
Цецераўцу́ |
В. |
Цецераве́ц |
Т. |
Цецераўцо́м |
М. |
Цецераўцы́ |
Цецераўні́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Цецераўні́к |
Р. |
Цецераўніка́ |
Д. |
Цецераўніку́ |
В. |
Цецераўні́к |
Т. |
Цецераўніко́м |
М. |
Цецераўніку́ |