натыха́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
натыха́ю |
натыха́ем |
| 2-я ас. |
натыха́еш |
натыха́еце |
| 3-я ас. |
натыха́е |
натыха́юць |
| Прошлы час |
| м. |
натыха́ў |
натыха́лі |
| ж. |
натыха́ла |
| н. |
натыха́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
натыха́й |
натыха́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
натыха́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
наты́цкаць
‘утыкнуць, усунуць што-небудзь; папоркаць чым-небудзь у каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наты́цкаю |
наты́цкаем |
| 2-я ас. |
наты́цкаеш |
наты́цкаеце |
| 3-я ас. |
наты́цкае |
наты́цкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
наты́цкаў |
наты́цкалі |
| ж. |
наты́цкала |
| н. |
наты́цкала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
наты́цкай |
наты́цкайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
наты́цкаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
на́тычка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
на́тычка |
на́тычкі |
| Р. |
на́тычкі |
на́тычак |
| Д. |
на́тычцы |
на́тычкам |
| В. |
на́тычку |
на́тычкі |
| Т. |
на́тычкай на́тычкаю |
на́тычкамі |
| М. |
на́тычцы |
на́тычках |
Крыніцы:
piskunou2012.