натыха́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
натыха́ю |
натыха́ем |
2-я ас. |
натыха́еш |
натыха́еце |
3-я ас. |
натыха́е |
натыха́юць |
Прошлы час |
м. |
натыха́ў |
натыха́лі |
ж. |
натыха́ла |
н. |
натыха́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
натыха́й |
натыха́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
натыха́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
наты́цкаць
‘утыкнуць, усунуць што-небудзь; папоркаць чым-небудзь у каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наты́цкаю |
наты́цкаем |
2-я ас. |
наты́цкаеш |
наты́цкаеце |
3-я ас. |
наты́цкае |
наты́цкаюць |
Прошлы час |
м. |
наты́цкаў |
наты́цкалі |
ж. |
наты́цкала |
н. |
наты́цкала |
Загадны лад |
2-я ас. |
наты́цкай |
наты́цкайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
наты́цкаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
на́тычка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
на́тычка |
на́тычкі |
Р. |
на́тычкі |
на́тычак |
Д. |
на́тычцы |
на́тычкам |
В. |
на́тычку |
на́тычкі |
Т. |
на́тычкай на́тычкаю |
на́тычкамі |
М. |
на́тычцы |
на́тычках |
Крыніцы:
piskunou2012.