наты́цкаць

‘утыкнуць, усунуць што-небудзь; папоркаць чым-небудзь у каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наты́цкаю наты́цкаем
2-я ас. наты́цкаеш наты́цкаеце
3-я ас. наты́цкае наты́цкаюць
Прошлы час
м. наты́цкаў наты́цкалі
ж. наты́цкала
н. наты́цкала
Загадны лад
2-я ас. наты́цкай наты́цкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час наты́цкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)