жыццесцвярджа́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
жыццесцвярджа́льны |
жыццесцвярджа́льная |
жыццесцвярджа́льнае |
жыццесцвярджа́льныя |
| Р. |
жыццесцвярджа́льнага |
жыццесцвярджа́льнай
жыццесцвярджа́льнае |
жыццесцвярджа́льнага |
жыццесцвярджа́льных |
| Д. |
жыццесцвярджа́льнаму |
жыццесцвярджа́льнай |
жыццесцвярджа́льнаму |
жыццесцвярджа́льным |
| В. |
жыццесцвярджа́льны (неадуш.)
жыццесцвярджа́льнага (адуш.) |
жыццесцвярджа́льную |
жыццесцвярджа́льнае |
жыццесцвярджа́льныя (неадуш.)
жыццесцвярджа́льных (адуш.) |
| Т. |
жыццесцвярджа́льным |
жыццесцвярджа́льнай
жыццесцвярджа́льнаю |
жыццесцвярджа́льным |
жыццесцвярджа́льнымі |
| М. |
жыццесцвярджа́льным |
жыццесцвярджа́льнай |
жыццесцвярджа́льным |
жыццесцвярджа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жыццесцвярджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
жыццесцвярджэ́нне |
| Р. |
жыццесцвярджэ́ння |
| Д. |
жыццесцвярджэ́нню |
| В. |
жыццесцвярджэ́нне |
| Т. |
жыццесцвярджэ́ннем |
| М. |
жыццесцвярджэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
жыццетрыва́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
жыццетрыва́ласць |
| Р. |
жыццетрыва́ласці |
| Д. |
жыццетрыва́ласці |
| В. |
жыццетрыва́ласць |
| Т. |
жыццетрыва́ласцю |
| М. |
жыццетрыва́ласці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
жыццетрыва́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
жыццетрыва́лы |
жыццетрыва́лая |
жыццетрыва́лае |
жыццетрыва́лыя |
| Р. |
жыццетрыва́лага |
жыццетрыва́лай
жыццетрыва́лае |
жыццетрыва́лага |
жыццетрыва́лых |
| Д. |
жыццетрыва́ламу |
жыццетрыва́лай |
жыццетрыва́ламу |
жыццетрыва́лым |
| В. |
жыццетрыва́лы
жыццетрыва́лага |
жыццетрыва́лую |
жыццетрыва́лае |
жыццетрыва́лыя |
| Т. |
жыццетрыва́лым |
жыццетрыва́лай
жыццетрыва́лаю |
жыццетрыва́лым |
жыццетрыва́лымі |
| М. |
жыццетрыва́лым |
жыццетрыва́лай |
жыццетрыва́лым |
жыццетрыва́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
жыццеўспрыма́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
жыццеўспрыма́нне |
| Р. |
жыццеўспрыма́ння |
| Д. |
жыццеўспрыма́нню |
| В. |
жыццеўспрыма́нне |
| Т. |
жыццеўспрыма́ннем |
| М. |
жыццеўспрыма́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
жыццеўсто́йлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
жыццеўсто́йлівасць |
| Р. |
жыццеўсто́йлівасці |
| Д. |
жыццеўсто́йлівасці |
| В. |
жыццеўсто́йлівасць |
| Т. |
жыццеўсто́йлівасцю |
| М. |
жыццеўсто́йлівасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
жыццеўсто́йлівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
жыццеўсто́йлівы |
жыццеўсто́йлівая |
жыццеўсто́йлівае |
жыццеўсто́йлівыя |
| Р. |
жыццеўсто́йлівага |
жыццеўсто́йлівай
жыццеўсто́йлівае |
жыццеўсто́йлівага |
жыццеўсто́йлівых |
| Д. |
жыццеўсто́йліваму |
жыццеўсто́йлівай |
жыццеўсто́йліваму |
жыццеўсто́йлівым |
| В. |
жыццеўсто́йлівы (неадуш.)
жыццеўсто́йлівага (адуш.) |
жыццеўсто́йлівую |
жыццеўсто́йлівае |
жыццеўсто́йлівыя (неадуш.)
жыццеўсто́йлівых (адуш.) |
| Т. |
жыццеўсто́йлівым |
жыццеўсто́йлівай
жыццеўсто́йліваю |
жыццеўсто́йлівым |
жыццеўсто́йлівымі |
| М. |
жыццеўсто́йлівым |
жыццеўсто́йлівай |
жыццеўсто́йлівым |
жыццеўсто́йлівых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
жыццё́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
жыццё́ |
| Р. |
жыцця́ |
| Д. |
жыццю́ |
| В. |
жыццё́ |
| Т. |
жыццё́м |
| М. |
жыцці́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жыццё́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| жыццё́ва |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
жыццё́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
жыццё́васць |
| Р. |
жыццё́васці |
| Д. |
жыццё́васці |
| В. |
жыццё́васць |
| Т. |
жыццё́васцю |
| М. |
жыццё́васці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.