жыццесцвярджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
жыццесцвярджэ́нне | |
жыццесцвярджэ́ння | |
жыццесцвярджэ́нню | |
жыццесцвярджэ́нне | |
жыццесцвярджэ́ннем | |
жыццесцвярджэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)