Verbum

анлайнавы слоўнік

бу́кавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

букалі́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
букалі́чна	-	-

букалі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	букалі́чны	букалі́чная	букалі́чнае	букалі́чныя
Р.	букалі́чнага	букалі́чнай букалі́чнае	букалі́чнага	букалі́чных
Д.	букалі́чнаму	букалі́чнай	букалі́чнаму	букалі́чным
В.	букалі́чны (неадуш.) букалі́чнага (адуш.)	букалі́чную	букалі́чнае	букалі́чныя (неадуш.) букалі́чных (адуш.)
Т.	букалі́чным	букалі́чнай букалі́чнаю	букалі́чным	букалі́чнымі
М.	букалі́чным	букалі́чнай	букалі́чным	букалі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бу́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Бу́карава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

бука́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

бука́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Букато́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

бука́ты

прыметнік, якасны

Крыніцы: piskunou2012.

Бука́ты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы