це́сны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
це́сны |
це́сная |
це́снае |
це́сныя |
Р. |
це́снага |
це́снай це́снае |
це́снага |
це́сных |
Д. |
це́снаму |
це́снай |
це́снаму |
це́сным |
В. |
це́сны (неадуш.) це́снага (адуш.) |
це́сную |
це́снае |
це́сныя (неадуш.) це́сных (адуш.) |
Т. |
це́сным |
це́снай це́снаю |
це́сным |
це́снымі |
М. |
це́сным |
це́снай |
це́сным |
це́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
це́ста
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
це́ста |
Р. |
це́ста |
Д. |
це́сту |
В. |
це́ста |
Т. |
це́стам |
М. |
це́сце |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цестаме́с
‘рабочы’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цестаме́с |
цестаме́сы |
Р. |
цестаме́са |
цестаме́саў |
Д. |
цестаме́су |
цестаме́сам |
В. |
цестаме́са |
цестаме́саў |
Т. |
цестаме́сам |
цестаме́самі |
М. |
цестаме́се |
цестаме́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цестаме́с
‘апарат для замешвання цеста’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цестаме́с |
цестаме́сы |
Р. |
цестаме́са |
цестаме́саў |
Д. |
цестаме́су |
цестаме́сам |
В. |
цестаме́с |
цестаме́сы |
Т. |
цестаме́сам |
цестаме́самі |
М. |
цестаме́се |
цестаме́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цестамясі́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цестамясі́лка |
цестамясі́лкі |
Р. |
цестамясі́лкі |
цестамясі́лак |
Д. |
цестамясі́лцы |
цестамясі́лкам |
В. |
цестамясі́лку |
цестамясі́лкі |
Т. |
цестамясі́лкай цестамясі́лкаю |
цестамясі́лкамі |
М. |
цестамясі́лцы |
цестамясі́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цестамясі́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
цестамясі́льны |
цестамясі́льная |
цестамясі́льнае |
цестамясі́льныя |
Р. |
цестамясі́льнага |
цестамясі́льнай цестамясі́льнае |
цестамясі́льнага |
цестамясі́льных |
Д. |
цестамясі́льнаму |
цестамясі́льнай |
цестамясі́льнаму |
цестамясі́льным |
В. |
цестамясі́льны (неадуш.) цестамясі́льнага (адуш.) |
цестамясі́льную |
цестамясі́льнае |
цестамясі́льныя (неадуш.) цестамясі́льных (адуш.) |
Т. |
цестамясі́льным |
цестамясі́льнай цестамясі́льнаю |
цестамясі́льным |
цестамясі́льнымі |
М. |
цестамясі́льным |
цестамясі́льнай |
цестамясі́льным |
цестамясі́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цестападо́бна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
цестападо́бна |
- |
- |
цестападо́бнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
цестападо́бнасць |
Р. |
цестападо́бнасці |
Д. |
цестападо́бнасці |
В. |
цестападо́бнасць |
Т. |
цестападо́бнасцю |
М. |
цестападо́бнасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.