сіня́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сіня́к |
сінякі́ |
Р. |
сіняка́ |
сіняко́ў |
Д. |
сіняку́ |
сіняка́м |
В. |
сіня́к |
сінякі́ |
Т. |
сіняко́м |
сіняка́мі |
М. |
сіняку́ |
сіняка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Сіня́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сіня́к |
Р. |
Сіняка́ |
Д. |
Сіняку́ |
В. |
Сіня́к |
Т. |
Сіняко́м |
М. |
Сіняку́ |
сінякве́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сінякве́т |
Р. |
сінякве́ту |
Д. |
сінякве́ту |
В. |
сінякве́т |
Т. |
сінякве́там |
М. |
сінякве́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
Сіняко́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сіняко́ва |
Р. |
Сіняко́ва |
Д. |
Сіняко́ву |
В. |
Сіняко́ва |
Т. |
Сіняко́вам |
М. |
Сіняко́ве |
сінякры́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сінякры́лы |
сінякры́лая |
сінякры́лае |
сінякры́лыя |
Р. |
сінякры́лага |
сінякры́лай сінякры́лае |
сінякры́лага |
сінякры́лых |
Д. |
сінякры́ламу |
сінякры́лай |
сінякры́ламу |
сінякры́лым |
В. |
сінякры́лы (неадуш.) сінякры́лага (адуш.) |
сінякры́лую |
сінякры́лае |
сінякры́лыя (неадуш.) сінякры́лых (адуш.) |
Т. |
сінякры́лым |
сінякры́лай сінякры́лаю |
сінякры́лым |
сінякры́лымі |
М. |
сінякры́лым |
сінякры́лай |
сінякры́лым |
сінякры́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Сіняло́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сіняло́ |
Р. |
Сіняла́ |
Д. |
Сінялу́ |
В. |
Сіняло́ |
Т. |
Сіняло́м |
М. |
Сіняле́ |