Сіняко́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сіняко́ва
Р. Сіняко́ва
Д. Сіняко́ву
В. Сіняко́ва
Т. Сіняко́вам
М. Сіняко́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)