Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

надзьмува́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. надзьмува́нне
Р. надзьмува́ння
Д. надзьмува́нню
В. надзьмува́нне
Т. надзьмува́ннем
М. надзьмува́нні

Крыніцы: piskunou2012.

надзьмува́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. надзьмува́юся надзьмува́емся
2-я ас. надзьмува́ешся надзьмува́ецеся
3-я ас. надзьмува́ецца надзьмува́юцца
Прошлы час
м. надзьмува́ўся надзьмува́ліся
ж. надзьмува́лася
н. надзьмува́лася
Загадны лад
2-я ас. надзьмува́йся надзьмува́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час надзьмува́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

надзьмува́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. надзьмува́ю надзьмува́ем
2-я ас. надзьмува́еш надзьмува́еце
3-я ас. надзьмува́е надзьмува́юць
Прошлы час
м. надзьмува́ў надзьмува́лі
ж. надзьмува́ла
н. надзьмува́ла
Загадны лад
2-я ас. надзьмува́й надзьмува́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час надзьмува́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

надзьму́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
надзьму́та - -

Крыніцы: piskunou2012.

надзьму́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. надзьму́тасць
Р. надзьму́тасці
Д. надзьму́тасці
В. надзьму́тасць
Т. надзьму́тасцю
М. надзьму́тасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

надзьму́та-самаўпэ́ўнены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надзьму́та-самаўпэ́ўнены надзьму́та-самаўпэ́ўненая надзьму́та-самаўпэ́ўненае надзьму́та-самаўпэ́ўненыя
Р. надзьму́та-самаўпэ́ўненага надзьму́та-самаўпэ́ўненай
надзьму́та-самаўпэ́ўненае		 надзьму́та-самаўпэ́ўненага надзьму́та-самаўпэ́ўненых
Д. надзьму́та-самаўпэ́ўненаму надзьму́та-самаўпэ́ўненай надзьму́та-самаўпэ́ўненаму надзьму́та-самаўпэ́ўненым
В. надзьму́та-самаўпэ́ўнены (неадуш.)
надзьму́та-самаўпэ́ўненага (адуш.)		 надзьму́та-самаўпэ́ўненую надзьму́та-самаўпэ́ўненае надзьму́та-самаўпэ́ўненыя (неадуш.)
надзьму́та-самаўпэ́ўненых (адуш.)
Т. надзьму́та-самаўпэ́ўненым надзьму́та-самаўпэ́ўненай
надзьму́та-самаўпэ́ўненаю		 надзьму́та-самаўпэ́ўненым надзьму́та-самаўпэ́ўненымі
М. надзьму́та-самаўпэ́ўненым надзьму́та-самаўпэ́ўненай надзьму́та-самаўпэ́ўненым надзьму́та-самаўпэ́ўненых

Крыніцы: piskunou2012.

надзьму́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надзьму́ты надзьму́тая надзьму́тае надзьму́тыя
Р. надзьму́тага надзьму́тай
надзьму́тае		 надзьму́тага надзьму́тых
Д. надзьму́таму надзьму́тай надзьму́таму надзьму́тым
В. надзьму́ты (неадуш.)
надзьму́тага (адуш.)		 надзьму́тую надзьму́тае надзьму́тыя (неадуш.)
надзьму́тых (адуш.)
Т. надзьму́тым надзьму́тай
надзьму́таю		 надзьму́тым надзьму́тымі
М. надзьму́тым надзьму́тай надзьму́тым надзьму́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

надзьму́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надзьму́ты надзьму́тая надзьму́тае надзьму́тыя
Р. надзьму́тага надзьму́тай
надзьму́тае		 надзьму́тага надзьму́тых
Д. надзьму́таму надзьму́тай надзьму́таму надзьму́тым
В. надзьму́ты (неадуш.)
надзьму́тага (адуш.)		 надзьму́тую надзьму́тае надзьму́тыя (неадуш.)
надзьму́тых (адуш.)
Т. надзьму́тым надзьму́тай
надзьму́таю		 надзьму́тым надзьму́тымі
М. надзьму́тым надзьму́тай надзьму́тым надзьму́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

надзьму́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надзьму́ты надзьму́тая надзьму́тае надзьму́тыя
Р. надзьму́тага надзьму́тай
надзьму́тае		 надзьму́тага надзьму́тых
Д. надзьму́таму надзьму́тай надзьму́таму надзьму́тым
В. надзьму́ты (неадуш.)
надзьму́тага (адуш.)		 надзьму́тую надзьму́тае надзьму́тыя (неадуш.)
надзьму́тых (адуш.)
Т. надзьму́тым надзьму́тай
надзьму́таю		 надзьму́тым надзьму́тымі
М. надзьму́тым надзьму́тай надзьму́тым надзьму́тых

Кароткая форма: надзьму́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

надзьму́хаць

‘надзьмуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надзьму́хаю надзьму́хаем
2-я ас. надзьму́хаеш надзьму́хаеце
3-я ас. надзьму́хае надзьму́хаюць
Прошлы час
м. надзьму́хаў надзьму́халі
ж. надзьму́хала
н. надзьму́хала
Загадны лад
2-я ас. надзьму́хай надзьму́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час надзьму́хаўшы

Крыніцы: piskunou2012.