надзьму́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надзьму́ты надзьму́тая надзьму́тае надзьму́тыя
Р. надзьму́тага надзьму́тай
надзьму́тае
надзьму́тага надзьму́тых
Д. надзьму́таму надзьму́тай надзьму́таму надзьму́тым
В. надзьму́ты (неадуш.)
надзьму́тага (адуш.)
надзьму́тую надзьму́тае надзьму́тыя (неадуш.)
надзьму́тых (адуш.)
Т. надзьму́тым надзьму́тай
надзьму́таю
надзьму́тым надзьму́тымі
М. надзьму́тым надзьму́тай надзьму́тым надзьму́тых

Кароткая форма: надзьму́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)