Улу́кі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Улу́кі |
| Р. |
Улу́к Улу́каў |
| Д. |
Улу́кам |
| В. |
Улу́кі |
| Т. |
Улу́камі |
| М. |
Улу́ках |
улу́ніць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
улу́ню |
улу́нім |
| 2-я ас. |
улу́ніш |
улу́ніце |
| 3-я ас. |
улу́ніць |
улу́няць |
| Прошлы час |
| м. |
улу́ніў |
улу́нілі |
| ж. |
улу́ніла |
| н. |
улу́ніла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
улу́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
улупі́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
улуплю́ |
улу́пім |
| 2-я ас. |
улу́піш |
улу́піце |
| 3-я ас. |
улу́піць |
улу́пяць |
| Прошлы час |
| м. |
улупі́ў |
улупі́лі |
| ж. |
улупі́ла |
| н. |
улупі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
улупі́ |
улупі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
улупі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
улу́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
улу́с |
улу́сы |
| Р. |
улу́са |
улу́саў |
| Д. |
улу́су |
улу́сам |
| В. |
улу́с |
улу́сы |
| Т. |
улу́сам |
улу́самі |
| М. |
улу́се |
улу́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
улу́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
улу́сны |
улу́сная |
улу́снае |
улу́сныя |
| Р. |
улу́снага |
улу́снай улу́снае |
улу́снага |
улу́сных |
| Д. |
улу́снаму |
улу́снай |
улу́снаму |
улу́сным |
| В. |
улу́сны (неадуш.) улу́снага (адуш.) |
улу́сную |
улу́снае |
улу́сныя (неадуш.) улу́сных (адуш.) |
| Т. |
улу́сным |
улу́снай улу́снаю |
улу́сным |
улу́снымі |
| М. |
улу́сным |
улу́снай |
улу́сным |
улу́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
tsbm1984.
улуча́льнік
‘выключальнік’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
улуча́льнік |
улуча́льнікі |
| Р. |
улуча́льніка |
улуча́льнікаў |
| Д. |
улуча́льніку |
улуча́льнікам |
| В. |
улуча́льнік |
улуча́льнікі |
| Т. |
улуча́льнікам |
улуча́льнікамі |
| М. |
улуча́льніку |
улуча́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
улу́чанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
улу́чанасць |
улу́чанасці |
| Р. |
улу́чанасці |
улу́чанасцяў улу́чанасцей |
| Д. |
улу́чанасці |
улу́чанасцям |
| В. |
улу́чанасць |
улу́чанасці |
| Т. |
улу́чанасцю |
улу́чанасцямі |
| М. |
улу́чанасці |
улу́чанасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
улу́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
улу́чаны |
улу́чаная |
улу́чанае |
улу́чаныя |
| Р. |
улу́чанага |
улу́чанай улу́чанае |
улу́чанага |
улу́чаных |
| Д. |
улу́чанаму |
улу́чанай |
улу́чанаму |
улу́чаным |
| В. |
улу́чаны (неадуш.) улу́чанага (адуш.) |
улу́чаную |
улу́чанае |
улу́чаныя (неадуш.) улу́чаных (адуш.) |
| Т. |
улу́чаным |
улу́чанай улу́чанаю |
улу́чаным |
улу́чанымі |
| М. |
улу́чаным |
улу́чанай |
улу́чаным |
улу́чаных |
Кароткая форма: улу́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.