сашпіля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сашпіля́ю |
сашпіля́ем |
| 2-я ас. |
сашпіля́еш |
сашпіля́еце |
| 3-я ас. |
сашпіля́е |
сашпіля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
сашпіля́ў |
сашпіля́лі |
| ж. |
сашпіля́ла |
| н. |
сашпіля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сашпіля́й |
сашпіля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
сашпіля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сашпэ́ціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сашпэ́чуся |
сашпэ́цімся |
| 2-я ас. |
сашпэ́цішся |
сашпэ́ціцеся |
| 3-я ас. |
сашпэ́ціцца |
сашпэ́цяцца |
| Прошлы час |
| м. |
сашпэ́ціўся |
сашпэ́ціліся |
| ж. |
сашпэ́цілася |
| н. |
сашпэ́цілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сашпэ́цься |
сашпэ́цьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
сашпэ́ціўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
сашпэ́ціць
‘зганіць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сашпэ́чу |
сашпэ́цім |
| 2-я ас. |
сашпэ́ціш |
сашпэ́ціце |
| 3-я ас. |
сашпэ́ціць |
сашпэ́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
сашпэ́ціў |
сашпэ́цілі |
| ж. |
сашпэ́ціла |
| н. |
сашпэ́ціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сашпэ́ць |
сашпэ́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
сашпэ́ціўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сашра́млены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сашра́млены |
сашра́мленая |
сашра́мленае |
сашра́мленыя |
| Р. |
сашра́мленага |
сашра́мленай сашра́мленае |
сашра́мленага |
сашра́мленых |
| Д. |
сашра́мленаму |
сашра́мленай |
сашра́мленаму |
сашра́мленым |
| В. |
сашра́млены (неадуш.) сашра́мленага (адуш.) |
сашра́мленую |
сашра́мленае |
сашра́мленыя (неадуш.) сашра́мленых (адуш.) |
| Т. |
сашра́мленым |
сашра́мленай сашра́мленаю |
сашра́мленым |
сашра́мленымі |
| М. |
сашра́мленым |
сашра́мленай |
сашра́мленым |
сашра́мленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
сашрубава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сашрубава́ны |
сашрубава́ная |
сашрубава́нае |
сашрубава́ныя |
| Р. |
сашрубава́нага |
сашрубава́най сашрубава́нае |
сашрубава́нага |
сашрубава́ных |
| Д. |
сашрубава́наму |
сашрубава́най |
сашрубава́наму |
сашрубава́ным |
| В. |
сашрубава́ны (неадуш.) сашрубава́нага (адуш.) |
сашрубава́ную |
сашрубава́нае |
сашрубава́ныя (неадуш.) сашрубава́ных (адуш.) |
| Т. |
сашрубава́ным |
сашрубава́най сашрубава́наю |
сашрубава́ным |
сашрубава́нымі |
| М. |
сашрубава́ным |
сашрубава́най |
сашрубава́ным |
сашрубава́ных |
Кароткая форма: сашрубава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сашрубава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
сашрубу́ецца |
сашрубу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
сашрубава́ўся |
сашрубава́ліся |
| ж. |
сашрубава́лася |
| н. |
сашрубава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сашрубава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сашрубу́ю |
сашрубу́ем |
| 2-я ас. |
сашрубу́еш |
сашрубу́еце |
| 3-я ас. |
сашрубу́е |
сашрубу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
сашрубава́ў |
сашрубава́лі |
| ж. |
сашрубава́ла |
| н. |
сашрубава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сашрубу́й |
сашрубу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
сашрубава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сашрубо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сашрубо́ўванне |
| Р. |
сашрубо́ўвання |
| Д. |
сашрубо́ўванню |
| В. |
сашрубо́ўванне |
| Т. |
сашрубо́ўваннем |
| М. |
сашрубо́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.