сашпэ́ціць
‘зганіць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| сашпэ́чу | сашпэ́цім | |
| сашпэ́ціш | сашпэ́ціце | |
| сашпэ́ціць | сашпэ́цяць | |
| Прошлы час | ||
| сашпэ́ціў | сашпэ́цілі | |
| сашпэ́ціла | ||
| сашпэ́ціла | ||
| Загадны лад | ||
| сашпэ́ць | сашпэ́цьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| сашпэ́ціўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)