падале́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падале́ены |
падале́еная |
падале́енае |
падале́еныя |
| Р. |
падале́енага |
падале́енай падале́енае |
падале́енага |
падале́еных |
| Д. |
падале́енаму |
падале́енай |
падале́енаму |
падале́еным |
| В. |
падале́ены (неадуш.) падале́енага (адуш.) |
падале́еную |
падале́енае |
падале́еныя (неадуш.) падале́еных (адуш.) |
| Т. |
падале́еным |
падале́енай падале́енаю |
падале́еным |
падале́енымі |
| М. |
падале́еным |
падале́енай |
падале́еным |
падале́еных |
Крыніцы:
piskunou2012.
падале́іць
‘падалеіць што-небудзь (у т. л. у пераносным значэнні: падалеіць вочы)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падале́ю |
падале́ім |
| 2-я ас. |
падале́іш |
падале́іце |
| 3-я ас. |
падале́іць |
падале́яць |
| Прошлы час |
| м. |
падале́іў |
падале́ілі |
| ж. |
падале́іла |
| н. |
падале́іла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падале́й |
падале́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
падале́іўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пада́лей
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| пада́лей |
- |
- |
Іншыя варыянты:
падале́й.
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
падале́й
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| падале́й |
- |
- |
Іншыя варыянты:
пада́лей.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
падале́йванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
падале́йванне |
| Р. |
падале́йвання |
| Д. |
падале́йванню |
| В. |
падале́йванне |
| Т. |
падале́йваннем |
| М. |
падале́йванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
падале́йвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
падале́йваецца |
падале́йваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
падале́йваўся |
падале́йваліся |
| ж. |
падале́йвалася |
| н. |
падале́йвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падале́йваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
падале́йваць
‘падалейваць што-небудзь (у т. л. у пераносным значэнні: падалейваць вочы)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падале́йваю |
падале́йваем |
| 2-я ас. |
падале́йваеш |
падале́йваеце |
| 3-я ас. |
падале́йвае |
падале́йваюць |
| Прошлы час |
| м. |
падале́йваў |
падале́йвалі |
| ж. |
падале́йвала |
| н. |
падале́йвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падале́йвай |
падале́йвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падале́йваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Падале́ссе
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Падале́ссе |
| Р. |
Падале́сся |
| Д. |
Падале́ссю |
| В. |
Падале́ссе |
| Т. |
Падале́ссем |
| М. |
Падале́ссі |
Пада́лец
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Пада́лец |
| Р. |
Пада́льца |
| Д. |
Пада́льцу |
| В. |
Пада́лец |
| Т. |
Пада́льцам |
| М. |
Пада́льцы |