Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноухыьэюя
айклмнпрсхцчш

це́сля

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. це́сля це́слі
Р. це́слі це́сляў
Д. це́слю це́слям
В. це́слю це́сляў
Т. це́слем це́слямі
М. це́слю це́слях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цеслява́ць

‘выконваць цяслярскія работы’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цяслю́ю цяслю́ем
2-я ас. цяслю́еш цяслю́еце
3-я ас. цяслю́е цяслю́юць
Прошлы час
м. цеслява́ў цеслява́лі
ж. цеслява́ла
н. цеслява́ла
Загадны лад
2-я ас. цяслю́й цяслю́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час цяслю́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

це́сна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
це́сна цясне́й -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

цеснава́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
цеснава́та цеснава́цей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

цеснава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цеснава́ты цеснава́тая цеснава́тае цеснава́тыя
Р. цеснава́тага цеснава́тай
цеснава́тае		 цеснава́тага цеснава́тых
Д. цеснава́таму цеснава́тай цеснава́таму цеснава́тым
В. цеснава́ты (неадуш.)
цеснава́тага (адуш.)		 цеснава́тую цеснава́тае цеснава́тыя (неадуш.)
цеснава́тых (адуш.)
Т. цеснава́тым цеснава́тай
цеснава́таю		 цеснава́тым цеснава́тымі
М. цеснава́тым цеснава́тай цеснава́тым цеснава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Цеснава́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Цеснава́я
Р. Цеснаво́й
Д. Цеснаво́й
В. Цеснаву́ю
Т. Цеснаво́й
Цеснаво́ю
М. Цеснаво́й

Цеснаво́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Цеснаво́е
Р. Цеснаво́га
Д. Цеснаво́му
В. Цеснаво́е
Т. Цеснавы́м
М. Цеснавы́м

це́снасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. це́снасць
Р. це́снасці
Д. це́снасці
В. це́снасць
Т. це́снасцю
М. це́снасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

цесната́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. цесната́
Р. цеснаты́
Д. цеснаце́
В. цеснату́
Т. цеснато́й
цеснато́ю
М. цеснаце́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

це́сненька

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
це́сненька - -

Крыніцы: piskunou2012.