Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
бвгдеёзклмнпрстўфхцэя-

сіня́вінка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сіня́вінка сіня́вінкі
Р. сіня́вінкі сіня́вінак
Д. сіня́вінцы сіня́вінкам
В. сіня́вінку сіня́вінкі
Т. сіня́вінкай
сіня́вінкаю		 сіня́вінкамі
М. сіня́вінцы сіня́вінках

Крыніцы: piskunou2012.

сіня́віцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. сіня́віцца сіня́вяцца
Прошлы час
м. сіня́віўся сіня́віліся
ж. сіня́вілася
н. сіня́вілася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Сіняві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сіняві́чы
Р. Сіняві́ч
Сіняві́чаў
Д. Сіняві́чам
В. Сіняві́чы
Т. Сіняві́чамі
М. Сіняві́чах

сіняво́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіняво́кі сіняво́кая сіняво́кае сіняво́кія
Р. сіняво́кага сіняво́кай
сіняво́кае		 сіняво́кага сіняво́кіх
Д. сіняво́каму сіняво́кай сіняво́каму сіняво́кім
В. сіняво́кі (неадуш.)
сіняво́кага (адуш.)		 сіняво́кую сіняво́кае сіняво́кія (неадуш.)
сіняво́кіх (адуш.)
Т. сіняво́кім сіняво́кай
сіняво́каю		 сіняво́кім сіняво́кімі
М. сіняво́кім сіняво́кай сіняво́кім сіняво́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сіняво́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сіняво́чка сіняво́чкі
Р. сіняво́чкі сіняво́чак
Д. сіняво́чцы сіняво́чкам
В. сіняво́чку сіняво́чак
Т. сіняво́чкай
сіняво́чкаю		 сіняво́чкамі
М. сіняво́чцы сіняво́чках

Крыніцы: piskunou2012.

сіня́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіня́вы сіня́вая сіня́вае сіня́выя
Р. сіня́вага сіня́вай
сіня́вае		 сіня́вага сіня́вых
Д. сіня́ваму сіня́вай сіня́ваму сіня́вым
В. сіня́вы (неадуш.)
сіня́вага (адуш.)		 сіня́вую сіня́вае сіня́выя (неадуш.)
сіня́вых (адуш.)
Т. сіня́вым сіня́вай
сіня́ваю		 сіня́вым сіня́вымі
М. сіня́вым сіня́вай сіня́вым сіня́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

сінягно́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінягно́йны сінягно́йная сінягно́йнае сінягно́йныя
Р. сінягно́йнага сінягно́йнай
сінягно́йнае		 сінягно́йнага сінягно́йных
Д. сінягно́йнаму сінягно́йнай сінягно́йнаму сінягно́йным
В. сінягно́йны (неадуш.)
сінягно́йнага (адуш.)		 сінягно́йную сінягно́йнае сінягно́йныя (неадуш.)
сінягно́йных (адуш.)
Т. сінягно́йным сінягно́йнай
сінягно́йнаю		 сінягно́йным сінягно́йнымі
М. сінягно́йным сінягно́йнай сінягно́йным сінягно́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Сіняго́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сіняго́ва
Р. Сіняго́ва
Д. Сіняго́ву
В. Сіняго́ва
Т. Сіняго́вам
М. Сіняго́ве

Сіняго́рскае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Сіняго́рскае
Р. Сіняго́рскага
Д. Сіняго́рскаму
В. Сіняго́рскае
Т. Сіняго́рскім
М. Сіняго́рскім

сінягру́ды

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінягру́ды сінягру́дая сінягру́дае сінягру́дыя
Р. сінягру́дага сінягру́дай
сінягру́дае		 сінягру́дага сінягру́дых
Д. сінягру́даму сінягру́дай сінягру́даму сінягру́дым
В. сінягру́ды (неадуш.)
сінягру́дага (адуш.)		 сінягру́дую сінягру́дае сінягру́дыя (неадуш.)
сінягру́дых (адуш.)
Т. сінягру́дым сінягру́дай
сінягру́даю		 сінягру́дым сінягру́дымі
М. сінягру́дым сінягру́дай сінягру́дым сінягру́дых

Крыніцы: piskunou2012.