аўтапрака́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтапрака́т |
аўтапрака́ты |
Р. |
аўтапрака́ту |
аўтапрака́таў |
Д. |
аўтапрака́ту |
аўтапрака́там |
В. |
аўтапрака́т |
аўтапрака́ты |
Т. |
аўтапрака́там |
аўтапрака́тамі |
М. |
аўтапрака́це |
аўтапрака́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтапракла́дчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтапракла́дчык |
аўтапракла́дчыкі |
Р. |
аўтапракла́дчыка |
аўтапракла́дчыкаў |
Д. |
аўтапракла́дчыку |
аўтапракла́дчыкам |
В. |
аўтапракла́дчык |
аўтапракла́дчыкі |
Т. |
аўтапракла́дчыкам |
аўтапракла́дчыкамі |
М. |
аўтапракла́дчыку |
аўтапракла́дчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтапрамысло́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
аўтапрамысло́васць |
Р. |
аўтапрамысло́васці |
Д. |
аўтапрамысло́васці |
В. |
аўтапрамысло́васць |
Т. |
аўтапрамысло́васцю |
М. |
аўтапрамысло́васці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтапрамысло́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтапрамысло́вец |
аўтапрамысло́ўцы |
Р. |
аўтапрамысло́ўца |
аўтапрамысло́ўцаў |
Д. |
аўтапрамысло́ўцу |
аўтапрамысло́ўцам |
В. |
аўтапрамысло́ўца |
аўтапрамысло́ўцаў |
Т. |
аўтапрамысло́ўцам |
аўтапрамысло́ўцамі |
М. |
аўтапрамысло́ўцу |
аўтапрамысло́ўцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтапрычэ́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтапрычэ́п |
аўтапрычэ́пы |
Р. |
аўтапрычэ́па |
аўтапрычэ́паў |
Д. |
аўтапрычэ́пу |
аўтапрычэ́пам |
В. |
аўтапрычэ́п |
аўтапрычэ́пы |
Т. |
аўтапрычэ́пам |
аўтапрычэ́памі |
М. |
аўтапрычэ́пе |
аўтапрычэ́пах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аўтапсі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
аўтапсі́я |
Р. |
аўтапсі́і |
Д. |
аўтапсі́і |
В. |
аўтапсі́ю |
Т. |
аўтапсі́яй аўтапсі́яю |
М. |
аўтапсі́і |
Крыніцы:
piskunou2012.
а́ўтар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
а́ўтар |
а́ўтары |
Р. |
а́ўтара |
а́ўтараў |
Д. |
а́ўтару |
а́ўтарам |
В. |
а́ўтара |
а́ўтараў |
Т. |
а́ўтарам |
а́ўтарамі |
М. |
а́ўтару |
а́ўтарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтарадыёгра́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтарадыёгра́ма |
аўтарадыёгра́мы |
Р. |
аўтарадыёгра́мы |
аўтарадыёгра́м |
Д. |
аўтарадыёгра́ме |
аўтарадыёгра́мам |
В. |
аўтарадыёгра́му |
аўтарадыёгра́мы |
Т. |
аўтарадыёгра́май аўтарадыёгра́маю |
аўтарадыёгра́мамі |
М. |
аўтарадыёгра́ме |
аўтарадыёгра́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.