Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

праня́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прайму́ про́ймем
2-я ас. про́ймеш про́ймеце
3-я ас. про́йме про́ймуць
Прошлы час
м. праня́ў пранялі́
ж. праняла́
н. праняло́
Загадны лад
2-я ас. праймі́ праймі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час праня́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прапаве́даванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прапаве́даванне
Р. прапаве́давання
Д. прапаве́даванню
В. прапаве́даванне
Т. прапаве́даваннем
М. прапаве́даванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прапаве́даваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прапаве́даваны прапаве́даваная прапаве́даванае прапаве́даваныя
Р. прапаве́даванага прапаве́даванай
прапаве́даванае
прапаве́даванага прапаве́даваных
Д. прапаве́даванаму прапаве́даванай прапаве́даванаму прапаве́даваным
В. прапаве́даваны (неадуш.)
прапаве́даванага (адуш.)
прапаве́даваную прапаве́даванае прапаве́даваныя (неадуш.)
прапаве́даваных (адуш.)
Т. прапаве́даваным прапаве́даванай
прапаве́даванаю
прапаве́даваным прапаве́даванымі
М. прапаве́даваным прапаве́даванай прапаве́даваным прапаве́даваных

Крыніцы: piskunou2012.

прапаве́даваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прапаве́даваны прапаве́даваная прапаве́даванае прапаве́даваныя
Р. прапаве́даванага прапаве́даванай
прапаве́даванае
прапаве́даванага прапаве́даваных
Д. прапаве́даванаму прапаве́даванай прапаве́даванаму прапаве́даваным
В. прапаве́даваны (неадуш.)
прапаве́даванага (адуш.)
прапаве́даваную прапаве́даванае прапаве́даваныя (неадуш.)
прапаве́даваных (адуш.)
Т. прапаве́даваным прапаве́даванай
прапаве́даванаю
прапаве́даваным прапаве́даванымі
М. прапаве́даваным прапаве́даванай прапаве́даваным прапаве́даваных

Крыніцы: piskunou2012.

прапаве́давацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прапаве́дуецца прапаве́дуюцца
Прошлы час
м. прапаве́даваўся прапаве́даваліся
ж. прапаве́давалася
н. прапаве́давалася

Крыніцы: piskunou2012.

прапаве́даваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прапаве́дую прапаве́дуем
2-я ас. прапаве́дуеш прапаве́дуеце
3-я ас. прапаве́дуе прапаве́дуюць
Прошлы час
м. прапаве́даваў прапаве́давалі
ж. прапаве́давала
н. прапаве́давала
Загадны лад
2-я ас. прапаве́дуй прапаве́дуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прапаве́дуючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прапаве́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прапаве́днік прапаве́днікі
Р. прапаве́дніка прапаве́днікаў
Д. прапаве́дніку прапаве́днікам
В. прапаве́дніка прапаве́днікаў
Т. прапаве́днікам прапаве́днікамі
М. прапаве́дніку прапаве́дніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прапаве́дніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прапаве́дніца прапаве́дніцы
Р. прапаве́дніцы прапаве́дніц
Д. прапаве́дніцы прапаве́дніцам
В. прапаве́дніцу прапаве́дніц
Т. прапаве́дніцай
прапаве́дніцаю
прапаве́дніцамі
М. прапаве́дніцы прапаве́дніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прапаве́дніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прапаве́дніцкі прапаве́дніцкая прапаве́дніцкае прапаве́дніцкія
Р. прапаве́дніцкага прапаве́дніцкай
прапаве́дніцкае
прапаве́дніцкага прапаве́дніцкіх
Д. прапаве́дніцкаму прапаве́дніцкай прапаве́дніцкаму прапаве́дніцкім
В. прапаве́дніцкі (неадуш.)
прапаве́дніцкага (адуш.)
прапаве́дніцкую прапаве́дніцкае прапаве́дніцкія (неадуш.)
прапаве́дніцкіх (адуш.)
Т. прапаве́дніцкім прапаве́дніцкай
прапаве́дніцкаю
прапаве́дніцкім прапаве́дніцкімі
М. прапаве́дніцкім прапаве́дніцкай прапаве́дніцкім прапаве́дніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прапаве́дніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прапаве́дніцтва
Р. прапаве́дніцтва
Д. прапаве́дніцтву
В. прапаве́дніцтва
Т. прапаве́дніцтвам
М. прапаве́дніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.