прапаве́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прапаве́дніца | прапаве́дніцы | |
| прапаве́дніцы | прапаве́дніц | |
| прапаве́дніцы | прапаве́дніцам | |
| прапаве́дніцу | прапаве́дніц | |
| прапаве́дніцай прапаве́дніцаю |
прапаве́дніцамі | |
| прапаве́дніцы | прапаве́дніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)