прапаве́дніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прапаве́дніцтва | |
| прапаве́дніцтва | |
| прапаве́дніцтву | |
| прапаве́дніцтва | |
| прапаве́дніцтвам | |
| прапаве́дніцтве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)