Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

ула́н-удэ́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ула́н-удэ́нскі ула́н-удэ́нская ула́н-удэ́нскае ула́н-удэ́нскія
Р. ула́н-удэ́нскага ула́н-удэ́нскай
ула́н-удэ́нскае
ула́н-удэ́нскага ула́н-удэ́нскіх
Д. ула́н-удэ́нскаму ула́н-удэ́нскай ула́н-удэ́нскаму ула́н-удэ́нскім
В. ула́н-удэ́нскі (неадуш.)
ула́н-удэ́нскага (адуш.)
ула́н-удэ́нскую ула́н-удэ́нскае ула́н-удэ́нскія (неадуш.)
ула́н-удэ́нскіх (адуш.)
Т. ула́н-удэ́нскім ула́н-удэ́нскай
ула́н-удэ́нскаю
ула́н-удэ́нскім ула́н-удэ́нскімі
М. ула́н-удэ́нскім ула́н-удэ́нскай ула́н-удэ́нскім ула́н-удэ́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ула́р

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ула́р ула́ры
Р. ула́ра ула́раў
Д. ула́ру ула́рам
В. ула́ра ула́раў
Т. ула́рам ула́рамі
М. ула́ры ула́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Ула́сава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ула́сава
Р. Ула́сава
Д. Ула́саву
В. Ула́сава
Т. Ула́савам
М. Ула́саве

уласава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уласу́ю уласу́ем
2-я ас. уласу́еш уласу́еце
3-я ас. уласу́е уласу́юць
Прошлы час
м. уласава́ў уласава́лі
ж. уласава́ла
н. уласава́ла
Загадны лад
2-я ас. уласу́й уласу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час уласава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Ула́савічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ула́савічы
Р. Ула́савіч
Ула́савічаў
Д. Ула́савічам
В. Ула́савічы
Т. Ула́савічамі
М. Ула́савічах

ула́саўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ула́саўскі ула́саўская ула́саўскае ула́саўскія
Р. ула́саўскага ула́саўскай
ула́саўскае
ула́саўскага ула́саўскіх
Д. ула́саўскаму ула́саўскай ула́саўскаму ула́саўскім
В. ула́саўскі (неадуш.)
ула́саўскага (адуш.)
ула́саўскую ула́саўскае ула́саўскія (неадуш.)
ула́саўскіх (адуш.)
Т. ула́саўскім ула́саўскай
ула́саўскаю
ула́саўскім ула́саўскімі
М. ула́саўскім ула́саўскай ула́саўскім ула́саўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ула́саўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ула́саўцы
Р. Ула́саўцаў
Д. Ула́саўцам
В. Ула́саўцы
Т. Ула́саўцамі
М. Ула́саўцах

уласкаве́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уласкаве́лы уласкаве́лая уласкаве́лае уласкаве́лыя
Р. уласкаве́лага уласкаве́лай
уласкаве́лае
уласкаве́лага уласкаве́лых
Д. уласкаве́ламу уласкаве́лай уласкаве́ламу уласкаве́лым
В. уласкаве́лы (неадуш.)
уласкаве́лага (адуш.)
уласкаве́лую уласкаве́лае уласкаве́лыя (неадуш.)
уласкаве́лых (адуш.)
Т. уласкаве́лым уласкаве́лай
уласкаве́лаю
уласкаве́лым уласкаве́лымі
М. уласкаве́лым уласкаве́лай уласкаве́лым уласкаве́лых

Крыніцы: piskunou2012.

уласкаве́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уласкаве́ю уласкаве́ем
2-я ас. уласкаве́еш уласкаве́еце
3-я ас. уласкаве́е уласкаве́юць
Прошлы час
м. уласкаве́ў уласкаве́лі
ж. уласкаве́ла
н. уласкаве́ла
Загадны лад
2-я ас. уласкаве́й уласкаве́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час уласкаве́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

уласка́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уласка́ўлюся уласка́вімся
2-я ас. уласка́вішся уласка́віцеся
3-я ас. уласка́віцца уласка́вяцца
Прошлы час
м. уласка́віўся уласка́віліся
ж. уласка́вілася
н. уласка́вілася
Дзеепрыслоўе
прош. час уласка́віўшыся

Крыніцы: piskunou2012.