натхня́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
натхня́льніца |
натхня́льніцы |
| Р. |
натхня́льніцы |
натхня́льніц |
| Д. |
натхня́льніцы |
натхня́льніцам |
| В. |
натхня́льніцу |
натхня́льніц |
| Т. |
натхня́льніцай натхня́льніцаю |
натхня́льніцамі |
| М. |
натхня́льніцы |
натхня́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
натхня́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
натхня́льны |
натхня́льная |
натхня́льнае |
натхня́льныя |
| Р. |
натхня́льнага |
натхня́льнай натхня́льнае |
натхня́льнага |
натхня́льных |
| Д. |
натхня́льнаму |
натхня́льнай |
натхня́льнаму |
натхня́льным |
| В. |
натхня́льны (неадуш.) натхня́льнага (адуш.) |
натхня́льную |
натхня́льнае |
натхня́льныя (неадуш.) натхня́льных (адуш.) |
| Т. |
натхня́льным |
натхня́льнай натхня́льнаю |
натхня́льным |
натхня́льнымі |
| М. |
натхня́льным |
натхня́льнай |
натхня́льным |
натхня́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
натхня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
натхня́юся |
натхня́емся |
| 2-я ас. |
натхня́ешся |
натхня́ецеся |
| 3-я ас. |
натхня́ецца |
натхня́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
натхня́ўся |
натхня́ліся |
| ж. |
натхня́лася |
| н. |
натхня́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
натхня́йся |
натхня́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
натхня́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
натхня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
натхня́ю |
натхня́ем |
| 2-я ас. |
натхня́еш |
натхня́еце |
| 3-я ас. |
натхня́е |
натхня́юць |
| Прошлы час |
| м. |
натхня́ў |
натхня́лі |
| ж. |
натхня́ла |
| н. |
натхня́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
натхня́й |
натхня́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
натхня́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
натыві́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
натыві́зм |
| Р. |
натыві́зму |
| Д. |
натыві́зму |
| В. |
натыві́зм |
| Т. |
натыві́змам |
| М. |
натыві́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
натыві́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
натыві́ст |
натыві́сты |
| Р. |
натыві́ста |
натыві́стаў |
| Д. |
натыві́сту |
натыві́стам |
| В. |
натыві́ста |
натыві́стаў |
| Т. |
натыві́стам |
натыві́стамі |
| М. |
натыві́сце |
натыві́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
натывісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
натывісты́чны |
натывісты́чная |
натывісты́чнае |
натывісты́чныя |
| Р. |
натывісты́чнага |
натывісты́чнай натывісты́чнае |
натывісты́чнага |
натывісты́чных |
| Д. |
натывісты́чнаму |
натывісты́чнай |
натывісты́чнаму |
натывісты́чным |
| В. |
натывісты́чны (неадуш.) натывісты́чнага (адуш.) |
натывісты́чную |
натывісты́чнае |
натывісты́чныя (неадуш.) натывісты́чных (адуш.) |
| Т. |
натывісты́чным |
натывісты́чнай натывісты́чнаю |
натывісты́чным |
натывісты́чнымі |
| М. |
натывісты́чным |
натывісты́чнай |
натывісты́чным |
натывісты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
натыка́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
натыка́нне |
| Р. |
натыка́ння |
| Д. |
натыка́нню |
| В. |
натыка́нне |
| Т. |
натыка́ннем |
| М. |
натыка́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наты́каны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наты́каны |
наты́каная |
наты́канае |
наты́каныя |
| Р. |
наты́канага |
наты́канай наты́канае |
наты́канага |
наты́каных |
| Д. |
наты́канаму |
наты́канай |
наты́канаму |
наты́каным |
| В. |
наты́каны (неадуш.) наты́канага (адуш.) |
наты́каную |
наты́канае |
наты́каныя (неадуш.) наты́каных (адуш.) |
| Т. |
наты́каным |
наты́канай наты́канаю |
наты́каным |
наты́канымі |
| М. |
наты́каным |
наты́канай |
наты́каным |
наты́каных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
наты́каны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наты́каны |
наты́каная |
наты́канае |
наты́каныя |
| Р. |
наты́канага |
наты́канай наты́канае |
наты́канага |
наты́каных |
| Д. |
наты́канаму |
наты́канай |
наты́канаму |
наты́каным |
| В. |
наты́каны (неадуш.) наты́канага (адуш.) |
наты́каную |
наты́канае |
наты́каныя (неадуш.) наты́каных (адуш.) |
| Т. |
наты́каным |
наты́канай наты́канаю |
наты́каным |
наты́канымі |
| М. |
наты́каным |
наты́канай |
наты́каным |
наты́каных |
Кароткая форма: наты́кана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.