натхня́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| натхня́льніца | натхня́льніцы | |
| натхня́льніцы | натхня́льніц | |
| натхня́льніцы | натхня́льніцам | |
| натхня́льніцу | натхня́льніц | |
| натхня́льніцай натхня́льніцаю |
натхня́льніцамі | |
| натхня́льніцы | натхня́льніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)