Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’

дабуды́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабуды́йскі дабуды́йская дабуды́йскае дабуды́йскія
Р. дабуды́йскага дабуды́йскай
дабуды́йскае		 дабуды́йскага дабуды́йскіх
Д. дабуды́йскаму дабуды́йскай дабуды́йскаму дабуды́йскім
В. дабуды́йскі (неадуш.)
дабуды́йскага (адуш.)		 дабуды́йскую дабуды́йскае дабуды́йскія (неадуш.)
дабуды́йскіх (адуш.)
Т. дабуды́йскім дабуды́йскай
дабуды́йскаю		 дабуды́йскім дабуды́йскімі
М. дабуды́йскім дабуды́йскай дабуды́йскім дабуды́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Дабу́жа

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дабу́жа
Р. Дабу́жы
Д. Дабу́жы
В. Дабу́жу
Т. Дабу́жай
Дабу́жаю
М. Дабу́жы

дабуква́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабуква́рны дабуква́рная дабуква́рнае дабуква́рныя
Р. дабуква́рнага дабуква́рнай
дабуква́рнае		 дабуква́рнага дабуква́рных
Д. дабуква́рнаму дабуква́рнай дабуква́рнаму дабуква́рным
В. дабуква́рны (неадуш.)
дабуква́рнага (адуш.)		 дабуква́рную дабуква́рнае дабуква́рныя (неадуш.)
дабуква́рных (адуш.)
Т. дабуква́рным дабуква́рнай
дабуква́рнаю		 дабуква́рным дабуква́рнымі
М. дабуква́рным дабуква́рнай дабуква́рным дабуква́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Дабу́чын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дабу́чын
Р. Дабу́чына
Д. Дабу́чыну
В. Дабу́чын
Т. Дабу́чынам
М. Дабу́чыне

дабыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дабыва́нне
Р. дабыва́ння
Д. дабыва́нню
В. дабыва́нне
Т. дабыва́ннем
М. дабыва́нні

Крыніцы: piskunou2012.

дабыва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабыва́ны дабыва́ная дабыва́нае дабыва́ныя
Р. дабыва́нага дабыва́най
дабыва́нае		 дабыва́нага дабыва́ных
Д. дабыва́наму дабыва́най дабыва́наму дабыва́ным
В. дабыва́ны (неадуш.)
дабыва́нага (адуш.)		 дабыва́ную дабыва́нае дабыва́ныя (неадуш.)
дабыва́ных (адуш.)
Т. дабыва́ным дабыва́най
дабыва́наю		 дабыва́ным дабыва́нымі
М. дабыва́ным дабыва́най дабыва́ным дабыва́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дабыва́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дабыва́ю дабыва́ем
2-я ас. дабыва́еш дабыва́еце
3-я ас. дабыва́е дабыва́юць
Прошлы час
м. дабыва́ў дабыва́лі
ж. дабыва́ла
н. дабыва́ла
Загадны лад
2-я ас. дабыва́й дабыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дабыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012.

дабы́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дабы́так дабы́ткі
Р. дабы́тку дабы́ткаў
Д. дабы́тку дабы́ткам
В. дабы́так дабы́ткі
Т. дабы́ткам дабы́ткамі
М. дабы́тку дабы́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дабы́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабы́тны дабы́тная дабы́тнае дабы́тныя
Р. дабы́тнага дабы́тнай
дабы́тнае		 дабы́тнага дабы́тных
Д. дабы́тнаму дабы́тнай дабы́тнаму дабы́тным
В. дабы́тны (неадуш.)
дабы́тнага (адуш.)		 дабы́тную дабы́тнае дабы́тныя (неадуш.)
дабы́тных (адуш.)
Т. дабы́тным дабы́тнай
дабы́тнаю		 дабы́тным дабы́тнымі
М. дабы́тным дабы́тнай дабы́тным дабы́тных

Крыніцы: piskunou2012.

дабы́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабы́тны дабы́тная дабы́тнае дабы́тныя
Р. дабы́тнага дабы́тнай
дабы́тнае		 дабы́тнага дабы́тных
Д. дабы́тнаму дабы́тнай дабы́тнаму дабы́тным
В. дабы́тны (неадуш.)
дабы́тнага (адуш.)		 дабы́тную дабы́тнае дабы́тныя (неадуш.)
дабы́тных (адуш.)
Т. дабы́тным дабы́тнай
дабы́тнаю		 дабы́тным дабы́тнымі
М. дабы́тным дабы́тнай дабы́тным дабы́тных

Крыніцы: piskunou2012.