дабуква́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабуква́рны дабуква́рная дабуква́рнае дабуква́рныя
Р. дабуква́рнага дабуква́рнай
дабуква́рнае
дабуква́рнага дабуква́рных
Д. дабуква́рнаму дабуква́рнай дабуква́рнаму дабуква́рным
В. дабуква́рны (неадуш.)
дабуква́рнага (адуш.)
дабуква́рную дабуква́рнае дабуква́рныя (неадуш.)
дабуква́рных (адуш.)
Т. дабуква́рным дабуква́рнай
дабуква́рнаю
дабуква́рным дабуква́рнымі
М. дабуква́рным дабуква́рнай дабуква́рным дабуква́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)