Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а е ё і л н о р т у ы э ю я ’

ве́ялка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ве́ялка	ве́ялкі
Р.	ве́ялкі	ве́ялак
Д.	ве́ялцы	ве́ялкам
В.	ве́ялку	ве́ялкі
Т.	ве́ялкай ве́ялкаю	ве́ялкамі
М.	ве́ялцы	ве́ялках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ве́яльшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ве́яльшчык	ве́яльшчыкі
Р.	ве́яльшчыка	ве́яльшчыкаў
Д.	ве́яльшчыку	ве́яльшчыкам
В.	ве́яльшчыка	ве́яльшчыкаў
Т.	ве́яльшчыкам	ве́яльшчыкамі
М.	ве́яльшчыку	ве́яльшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ве́яльшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ве́яльшчыца	ве́яльшчыцы
Р.	ве́яльшчыцы	ве́яльшчыц
Д.	ве́яльшчыцы	ве́яльшчыцам
В.	ве́яльшчыцу	ве́яльшчыц
Т.	ве́яльшчыцай ве́яльшчыцаю	ве́яльшчыцамі
М.	ве́яльшчыцы	ве́яльшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ве́янне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ве́янне	ве́янні
Р.	ве́яння	ве́янняў
Д.	ве́янню	ве́янням
В.	ве́янне	ве́янні
Т.	ве́яннем	ве́яннямі
М.	ве́янні	ве́яннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ве́яны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ве́яны	ве́яная	ве́янае	ве́яныя
Р.	ве́янага	ве́янай ве́янае	ве́янага	ве́яных
Д.	ве́янаму	ве́янай	ве́янаму	ве́яным
В.	ве́яны (неадуш.) ве́янага (адуш.)	ве́яную	ве́янае	ве́яныя (неадуш.) ве́яных (адуш.)
Т.	ве́яным	ве́янай ве́янаю	ве́яным	ве́янымі
М.	ве́яным	ве́янай	ве́яным	ве́яных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ве́яны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ве́яны	ве́яная	ве́янае	ве́яныя
Р.	ве́янага	ве́янай ве́янае	ве́янага	ве́яных
Д.	ве́янаму	ве́янай	ве́янаму	ве́яным
В.	ве́яны (неадуш.) ве́янага (адуш.)	ве́яную	ве́янае	ве́яныя (неадуш.) ве́яных (адуш.)
Т.	ве́яным	ве́янай ве́янаю	ве́яным	ве́янымі
М.	ве́яным	ве́янай	ве́яным	ве́яных

Кароткая форма: ве́яна.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ве́яцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	ве́ецца	ве́юцца
Прошлы час
м.	ве́яўся	ве́яліся
ж.	ве́ялася
н.	ве́ялася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ве́яць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	ве́ю	ве́ем
2-я ас.	ве́еш	ве́еце
3-я ас.	ве́е	ве́юць
Прошлы час
м.	ве́яў	ве́ялі
ж.	ве́яла
н.	ве́яла
Загадны лад
2-я ас.	ве́й	ве́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	ве́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вё́рджынел

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	вё́рджынел	вё́рджынелы
Р.	вё́рджынела	вё́рджынелаў
Д.	вё́рджынелу	вё́рджынелам
В.	вё́рджынел	вё́рджынелы
Т.	вё́рджынелам	вё́рджынеламі
М.	вё́рджынеле	вё́рджынелах

Крыніцы: piskunou2012.

вё́рстачны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вё́рстачны	вё́рстачная	вё́рстачнае	вё́рстачныя
Р.	вё́рстачнага	вё́рстачнай вё́рстачнае	вё́рстачнага	вё́рстачных
Д.	вё́рстачнаму	вё́рстачнай	вё́рстачнаму	вё́рстачным
В.	вё́рстачны вё́рстачнага	вё́рстачную	вё́рстачнае	вё́рстачныя вё́рстачных
Т.	вё́рстачным	вё́рстачнай вё́рстачнаю	вё́рстачным	вё́рстачнымі
М.	вё́рстачным	вё́рстачнай	вё́рстачным	вё́рстачных

Крыніцы: tsblm1996.