вешчава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
вешчава́нне | вешчава́нні | |
вешчава́ння | вешчава́нняў | |
вешчава́нню | вешчава́нням | |
вешчава́нне | вешчава́нні | |
вешчава́ннем | вешчава́ннямі | |
вешчава́нні | вешчава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)