вешчава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| вешчава́нне | вешчава́нні | |
| вешчава́ння | вешчава́нняў | |
| вешчава́нню | вешчава́нням | |
| вешчава́нне | вешчава́нні | |
| вешчава́ннем | вешчава́ннямі | |
| вешчава́нні | вешчава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)