ве́яльшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́яльшчык ве́яльшчыкі
Р. ве́яльшчыка ве́яльшчыкаў
Д. ве́яльшчыку ве́яльшчыкам
В. ве́яльшчыка ве́яльшчыкаў
Т. ве́яльшчыкам ве́яльшчыкамі
М. ве́яльшчыку ве́яльшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)