вешчаўні́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вешчаўні́ца | вешчаўні́цы | |
| вешчаўні́цы | вешчаўні́ц | |
| вешчаўні́цы | вешчаўні́цам | |
| вешчаўні́цу | вешчаўні́ц | |
| вешчаўні́цай вешчаўні́цаю |
вешчаўні́цамі | |
| вешчаўні́цы | вешчаўні́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)