вешчаўні́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вешчаўні́ца вешчаўні́цы
Р. вешчаўні́цы вешчаўні́ц
Д. вешчаўні́цы вешчаўні́цам
В. вешчаўні́цу вешчаўні́ц
Т. вешчаўні́цай
вешчаўні́цаю		 вешчаўні́цамі
М. вешчаўні́цы вешчаўні́цах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)