абразі́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абразі́ўны |
абразі́ўная |
абразі́ўнае |
абразі́ўныя |
| Р. |
абразі́ўнага |
абразі́ўнай абразі́ўнае |
абразі́ўнага |
абразі́ўных |
| Д. |
абразі́ўнаму |
абразі́ўнай |
абразі́ўнаму |
абразі́ўным |
| В. |
абразі́ўны (неадуш.) абразі́ўнага (адуш.) |
абразі́ўную |
абразі́ўнае |
абразі́ўныя (неадуш.) абразі́ўных (адуш.) |
| Т. |
абразі́ўным |
абразі́ўнай абразі́ўнаю |
абразі́ўным |
абразі́ўнымі |
| М. |
абразі́ўным |
абразі́ўнай |
абразі́ўным |
абразі́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
абра́зіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абра́жуся |
абра́зімся |
| 2-я ас. |
абра́зішся |
абра́зіцеся |
| 3-я ас. |
абра́зіцца |
абра́зяцца |
| Прошлы час |
| м. |
абра́зіўся |
абра́зіліся |
| ж. |
абра́зілася |
| н. |
абра́зілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абра́зься |
абра́зьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абра́зіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абра́зіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абра́жу |
абра́зім |
| 2-я ас. |
абра́зіш |
абра́зіце |
| 3-я ас. |
абра́зіць |
абра́зяць |
| Прошлы час |
| м. |
абра́зіў |
абра́зілі |
| ж. |
абра́зіла |
| н. |
абра́зіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абра́зь |
абра́зьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абра́зіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абра́зія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абра́зія |
| Р. |
абра́зіі |
| Д. |
абра́зіі |
| В. |
абра́зію |
| Т. |
абра́зіяй абра́зіяю |
| М. |
абра́зіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
абразко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абразко́вы |
абразко́вая |
абразко́вае |
абразко́выя |
| Р. |
абразко́вага |
абразко́вай абразко́вае |
абразко́вага |
абразко́вых |
| Д. |
абразко́ваму |
абразко́вай |
абразко́ваму |
абразко́вым |
| В. |
абразко́вы (неадуш.) абразко́вага (адуш.) |
абразко́вую |
абразко́вае |
абразко́выя (неадуш.) абразко́вых (адуш.) |
| Т. |
абразко́вым |
абразко́вай абразко́ваю |
абразко́вым |
абразко́вымі |
| М. |
абразко́вым |
абразко́вай |
абразко́вым |
абразко́вых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
абра́зліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| абра́зліва |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
абра́злівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абра́злівасць |
| Р. |
абра́злівасці |
| Д. |
абра́злівасці |
| В. |
абра́злівасць |
| Т. |
абра́злівасцю |
| М. |
абра́злівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абра́злівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абра́злівы |
абра́злівая |
абра́злівае |
абра́злівыя |
| Р. |
абра́злівага |
абра́злівай абра́злівае |
абра́злівага |
абра́злівых |
| Д. |
абра́зліваму |
абра́злівай |
абра́зліваму |
абра́злівым |
| В. |
абра́злівы (неадуш.) абра́злівага (адуш.) |
абра́злівую |
абра́злівае |
абра́злівыя (неадуш.) абра́злівых (адуш.) |
| Т. |
абра́злівым |
абра́злівай абра́зліваю |
абра́злівым |
абра́злівымі |
| М. |
абра́злівым |
абра́злівай |
абра́злівым |
абра́злівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абра́знік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абра́знік |
абра́знікі |
| Р. |
абра́зніка |
абра́знікаў |
| Д. |
абра́зніку |
абра́знікам |
| В. |
абра́зніка |
абра́знікаў |
| Т. |
абра́знікам |
абра́знікамі |
| М. |
абра́зніку |
абра́зніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.