абразумля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абразумля́юся |
абразумля́емся |
| 2-я ас. |
абразумля́ешся |
абразумля́ецеся |
| 3-я ас. |
абразумля́ецца |
абразумля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
абразумля́ўся |
абразумля́ліся |
| ж. |
абразумля́лася |
| н. |
абразумля́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абразумля́йся |
абразумля́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абразумля́ючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
абразумля́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абразумля́ю |
абразумля́ем |
| 2-я ас. |
абразумля́еш |
абразумля́еце |
| 3-я ас. |
абразумля́е |
абразумля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абразумля́ў |
абразумля́лі |
| ж. |
абразумля́ла |
| н. |
абразумля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абразумля́й |
абразумля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абразумля́ючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Абраі́маўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Абраі́маўка |
| Р. |
Абраі́маўкі |
| Д. |
Абраі́маўцы |
| В. |
Абраі́маўку |
| Т. |
Абраі́маўкай Абраі́маўкаю |
| М. |
Абраі́маўцы |
абракада́бра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абракада́бра |
абракада́бры |
| Р. |
абракада́бры |
абракада́браў |
| Д. |
абракада́бры |
абракада́брам |
| В. |
абракада́бру |
абракада́бры |
| Т. |
абракада́брай абракада́браю |
абракада́брамі |
| М. |
абракада́бры |
абракада́брах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абрака́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абрака́нне |
абрака́нні |
| Р. |
абрака́ння |
абрака́нняў |
| Д. |
абрака́нню |
абрака́нням |
| В. |
абрака́нне |
абрака́нні |
| Т. |
абрака́ннем |
абрака́ннямі |
| М. |
абрака́нні |
абрака́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
абрака́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абрака́ннік |
абрака́ннікі |
| Р. |
абрака́нніка |
абрака́ннікаў |
| Д. |
абрака́нніку |
абрака́ннікам |
| В. |
абрака́нніка |
абрака́ннікаў |
| Т. |
абрака́ннікам |
абрака́ннікамі |
| М. |
абрака́нніку |
абрака́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абрака́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абрака́нніца |
абрака́нніцы |
| Р. |
абрака́нніцы |
абрака́нніц |
| Д. |
абрака́нніцы |
абрака́нніцам |
| В. |
абрака́нніцу |
абрака́нніц |
| Т. |
абрака́нніцай абрака́нніцаю |
абрака́нніцамі |
| М. |
абрака́нніцы |
абрака́нніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
абрака́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абрака́юся |
абрака́емся |
| 2-я ас. |
абрака́ешся |
абрака́ецеся |
| 3-я ас. |
абрака́ецца |
абрака́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
абрака́ўся |
абрака́ліся |
| ж. |
абрака́лася |
| н. |
абрака́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абрака́йся |
абрака́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абрака́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Абра́м
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Абра́м |
Абра́мы |
| Р. |
Абра́ма |
Абра́маў |
| Д. |
Абра́му |
Абра́мам |
| В. |
Абра́ма |
Абра́маў |
| Т. |
Абра́мам |
Абра́мамі |
| М. |
Абра́ме |
Абра́мах |
Абра́мава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Абра́мава |
| Р. |
Абра́мава |
| Д. |
Абра́маву |
| В. |
Абра́мава |
| Т. |
Абра́мавам |
| М. |
Абра́маве |