абрамава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абрамава́ны |
абрамава́ная |
абрамава́нае |
абрамава́ныя |
| Р. |
абрамава́нага |
абрамава́най абрамава́нае |
абрамава́нага |
абрамава́ных |
| Д. |
абрамава́наму |
абрамава́най |
абрамава́наму |
абрамава́ным |
| В. |
абрамава́ны (неадуш.) абрамава́нага (адуш.) |
абрамава́ную |
абрамава́нае |
абрамава́ныя (неадуш.) абрамава́ных (адуш.) |
| Т. |
абрамава́ным |
абрамава́най абрамава́наю |
абрамава́ным |
абрамава́нымі |
| М. |
абрамава́ным |
абрамава́най |
абрамава́ным |
абрамава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абрамава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абраму́ю |
абраму́ем |
| 2-я ас. |
абраму́еш |
абраму́еце |
| 3-я ас. |
абраму́е |
абраму́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абрамава́ў |
абрамава́лі |
| ж. |
абрамава́ла |
| н. |
абрамава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абраму́й |
абраму́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абрамава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Абра́маўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Абра́маўка |
| Р. |
Абра́маўкі |
| Д. |
Абра́маўцы |
| В. |
Абра́маўку |
| Т. |
Абра́маўкай Абра́маўкаю |
| М. |
Абра́маўцы |
Абра́маўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Абра́маўшчына |
| Р. |
Абра́маўшчыны |
| Д. |
Абра́маўшчыне |
| В. |
Абра́маўшчыну |
| Т. |
Абра́маўшчынай Абра́маўшчынаю |
| М. |
Абра́маўшчыне |
абраме́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абраме́нне |
| Р. |
абраме́ння |
| Д. |
абраме́нню |
| В. |
абраме́нне |
| Т. |
абраме́ннем |
| М. |
абраме́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абрамі́жаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абрамі́жаны |
абрамі́жаная |
абрамі́жанае |
абрамі́жаныя |
| Р. |
абрамі́жанага |
абрамі́жанай абрамі́жанае |
абрамі́жанага |
абрамі́жаных |
| Д. |
абрамі́жанаму |
абрамі́жанай |
абрамі́жанаму |
абрамі́жаным |
| В. |
абрамі́жаны (неадуш.) абрамі́жанага (адуш.) |
абрамі́жаную |
абрамі́жанае |
абрамі́жаныя (неадуш.) абрамі́жаных (адуш.) |
| Т. |
абрамі́жаным |
абрамі́жанай абрамі́жанаю |
абрамі́жаным |
абрамі́жанымі |
| М. |
абрамі́жаным |
абрамі́жанай |
абрамі́жаным |
абрамі́жаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
абрамі́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абрамі́жаны |
абрамі́жаная |
абрамі́жанае |
абрамі́жаныя |
| Р. |
абрамі́жанага |
абрамі́жанай абрамі́жанае |
абрамі́жанага |
абрамі́жаных |
| Д. |
абрамі́жанаму |
абрамі́жанай |
абрамі́жанаму |
абрамі́жаным |
| В. |
абрамі́жаны (неадуш.) абрамі́жанага (адуш.) |
абрамі́жаную |
абрамі́жанае |
абрамі́жаныя (неадуш.) абрамі́жаных (адуш.) |
| Т. |
абрамі́жаным |
абрамі́жанай абрамі́жанаю |
абрамі́жаным |
абрамі́жанымі |
| М. |
абрамі́жаным |
абрамі́жанай |
абрамі́жаным |
абрамі́жаных |
Кароткая форма: абрамі́жана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
абрамі́зіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абрамі́жуся |
абрамі́зімся |
| 2-я ас. |
абрамі́зішся |
абрамі́зіцеся |
| 3-я ас. |
абрамі́зіцца |
абрамі́зяцца |
| Прошлы час |
| м. |
абрамі́зіўся |
абрамі́зіліся |
| ж. |
абрамі́зілася |
| н. |
абрамі́зілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абрамі́зіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абрамі́зіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абрамі́жу |
абрамі́зім |
| 2-я ас. |
абрамі́зіш |
абрамі́зіце |
| 3-я ас. |
абрамі́зіць |
абрамі́зяць |
| Прошлы час |
| м. |
абрамі́зіў |
абрамі́зілі |
| ж. |
абрамі́зіла |
| н. |
абрамі́зіла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абрамі́зіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абра́міць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абра́млю |
абра́мім |
| 2-я ас. |
абра́міш |
абра́міце |
| 3-я ас. |
абра́міць |
абра́мяць |
| Прошлы час |
| м. |
абра́міў |
абра́мілі |
| ж. |
абра́міла |
| н. |
абра́міла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абра́міўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.