імунапатало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
імунапатало́гія |
Р. |
імунапатало́гіі |
Д. |
імунапатало́гіі |
В. |
імунапатало́гію |
Т. |
імунапатало́гіяй імунапатало́гіяю |
М. |
імунапатало́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
імунапрафіла́ктыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
імунапрафіла́ктыка |
Р. |
імунапрафіла́ктыкі |
Д. |
імунапрафіла́ктыцы |
В. |
імунапрафіла́ктыку |
Т. |
імунапрафіла́ктыкай імунапрафіла́ктыкаю |
М. |
імунапрафіла́ктыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
імунапрафілакты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
імунапрафілакты́чны |
імунапрафілакты́чная |
імунапрафілакты́чнае |
імунапрафілакты́чныя |
Р. |
імунапрафілакты́чнага |
імунапрафілакты́чнай імунапрафілакты́чнае |
імунапрафілакты́чнага |
імунапрафілакты́чных |
Д. |
імунапрафілакты́чнаму |
імунапрафілакты́чнай |
імунапрафілакты́чнаму |
імунапрафілакты́чным |
В. |
імунапрафілакты́чны (неадуш.) імунапрафілакты́чнага (адуш.) |
імунапрафілакты́чную |
імунапрафілакты́чнае |
імунапрафілакты́чныя (неадуш.) імунапрафілакты́чных (адуш.) |
Т. |
імунапрафілакты́чным |
імунапрафілакты́чнай імунапрафілакты́чнаю |
імунапрафілакты́чным |
імунапрафілакты́чнымі |
М. |
імунапрафілакты́чным |
імунапрафілакты́чнай |
імунапрафілакты́чным |
імунапрафілакты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
імунапрэпара́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імунапрэпара́т |
імунапрэпара́ты |
Р. |
імунапрэпара́ту |
імунапрэпара́таў |
Д. |
імунапрэпара́ту |
імунапрэпара́там |
В. |
імунапрэпара́т |
імунапрэпара́ты |
Т. |
імунапрэпара́там |
імунапрэпара́тамі |
М. |
імунапрэпара́це |
імунапрэпара́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
імунасістэ́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імунасістэ́ма |
імунасістэ́мы |
Р. |
імунасістэ́мы |
імунасістэ́м |
Д. |
імунасістэ́ме |
імунасістэ́мам |
В. |
імунасістэ́му |
імунасістэ́мы |
Т. |
імунасістэ́май імунасістэ́маю |
імунасістэ́мамі |
М. |
імунасістэ́ме |
імунасістэ́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
імунасо́рбцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імунасо́рбцыя |
імунасо́рбцыі |
Р. |
імунасо́рбцыі |
імунасо́рбцый |
Д. |
імунасо́рбцыі |
імунасо́рбцыям |
В. |
імунасо́рбцыю |
імунасо́рбцыі |
Т. |
імунасо́рбцыяй імунасо́рбцыяю |
імунасо́рбцыямі |
М. |
імунасо́рбцыі |
імунасо́рбцыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
імунастымулю́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
імунастымулю́ючы |
імунастымулю́ючая |
імунастымулю́ючае |
імунастымулю́ючыя |
Р. |
імунастымулю́ючага |
імунастымулю́ючай імунастымулю́ючае |
імунастымулю́ючага |
імунастымулю́ючых |
Д. |
імунастымулю́ючаму |
імунастымулю́ючай |
імунастымулю́ючаму |
імунастымулю́ючым |
В. |
імунастымулю́ючы імунастымулю́ючага |
імунастымулю́ючую |
імунастымулю́ючае |
імунастымулю́ючыя |
Т. |
імунастымулю́ючым |
імунастымулю́ючай імунастымулю́ючаю |
імунастымулю́ючым |
імунастымулю́ючымі |
М. |
імунастымулю́ючым |
імунастымулю́ючай |
імунастымулю́ючым |
імунастымулю́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012.