Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

радава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раду́юся раду́емся
2-я ас. раду́ешся раду́ецеся
3-я ас. раду́ецца раду́юцца
Прошлы час
м. радава́ўся радава́ліся
ж. радава́лася
н. радава́лася
Загадны лад
2-я ас. раду́йся раду́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час раду́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

ра́даваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ра́дую ра́дуем
2-я ас. ра́дуеш ра́дуеце
3-я ас. ра́дуе ра́дуюць
Прошлы час
м. ра́даваў ра́давалі
ж. ра́давала
н. ра́давала
Загадны лад
2-я ас. ра́дуй ра́дуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ра́дуючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

радава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раду́ю раду́ем
2-я ас. раду́еш раду́еце
3-я ас. раду́е раду́юць
Прошлы час
м. радава́ў радава́лі
ж. радава́ла
н. радава́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час раду́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

радаві́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. радаві́тасць
Р. радаві́тасці
Д. радаві́тасці
В. радаві́тасць
Т. радаві́тасцю
М. радаві́тасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

радаві́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. радаві́ты радаві́тая радаві́тае радаві́тыя
Р. радаві́тага радаві́тай
радаві́тае		 радаві́тага радаві́тых
Д. радаві́таму радаві́тай радаві́таму радаві́тым
В. радаві́ты (неадуш.)
радаві́тага (адуш.)		 радаві́тую радаві́тае радаві́тыя (неадуш.)
радаві́тых (адуш.)
Т. радаві́тым радаві́тай
радаві́таю		 радаві́тым радаві́тымі
М. радаві́тым радаві́тай радаві́тым радаві́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

радаво́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. радаво́д радаво́ды
Р. радаво́ду радаво́даў
Д. радаво́ду радаво́дам
В. радаво́д радаво́ды
Т. радаво́дам радаво́дамі
М. радаво́дзе радаво́дах

Крыніцы: piskunou2012.

радаво́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. радаво́дны радаво́дная радаво́днае радаво́дныя
Р. радаво́днага радаво́днай
радаво́днае		 радаво́днага радаво́дных
Д. радаво́днаму радаво́днай радаво́днаму радаво́дным
В. радаво́дны (неадуш.)
радаво́днага (адуш.)		 радаво́дную радаво́днае радаво́дныя (неадуш.)
радаво́дных (адуш.)
Т. радаво́дным радаво́днай
радаво́днаю		 радаво́дным радаво́днымі
М. радаво́дным радаво́днай радаво́дным радаво́дных

Крыніцы: piskunou2012.

радавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. радавы́ радава́я радаво́е радавы́я
Р. радаво́га радаво́й
радаво́е		 радаво́га радавы́х
Д. радаво́му радаво́й радаво́му радавы́м
В. радавы́ (неадуш.)
радаво́га (адуш.)		 радаву́ю радаво́е радавы́я (неадуш.)
радавы́х (адуш.)
Т. радавы́м радаво́й
радаво́ю		 радавы́м радавы́мі
М. радавы́м радаво́й радавы́м радавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

радавы́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. радавы́ радавы́я
Р. радаво́га радавы́х
Д. радаво́му радавы́м
В. радаво́га радавы́х
Т. радавы́м радавы́мі
М. радавы́м радавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Радаго́шча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Радаго́шча
Р. Радаго́шчы
Д. Радаго́шчы
В. Радаго́шчу
Т. Радаго́шчай
Радаго́шчаю
М. Радаго́шчы