Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

пясча́нікава-сла́нцавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пясча́нікава-сла́нцавы	пясча́нікава-сла́нцавая	пясча́нікава-сла́нцавае	пясча́нікава-сла́нцавыя
Р.	пясча́нікава-сла́нцавага	пясча́нікава-сла́нцавай пясча́нікава-сла́нцавае	пясча́нікава-сла́нцавага	пясча́нікава-сла́нцавых
Д.	пясча́нікава-сла́нцаваму	пясча́нікава-сла́нцавай	пясча́нікава-сла́нцаваму	пясча́нікава-сла́нцавым
В.	пясча́нікава-сла́нцавы (неадуш.) пясча́нікава-сла́нцавага (адуш.)	пясча́нікава-сла́нцавую	пясча́нікава-сла́нцавае	пясча́нікава-сла́нцавыя (неадуш.) пясча́нікава-сла́нцавых (адуш.)
Т.	пясча́нікава-сла́нцавым	пясча́нікава-сла́нцавай пясча́нікава-сла́нцаваю	пясча́нікава-сла́нцавым	пясча́нікава-сла́нцавымі
М.	пясча́нікава-сла́нцавым	пясча́нікава-сла́нцавай	пясча́нікава-сла́нцавым	пясча́нікава-сла́нцавых

Крыніцы: piskunou2012.

пясча́нікавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пясча́нікавы	пясча́нікавая	пясча́нікавае	пясча́нікавыя
Р.	пясча́нікавага	пясча́нікавай пясча́нікавае	пясча́нікавага	пясча́нікавых
Д.	пясча́нікаваму	пясча́нікавай	пясча́нікаваму	пясча́нікавым
В.	пясча́нікавы (неадуш.) пясча́нікавага (адуш.)	пясча́нікавую	пясча́нікавае	пясча́нікавыя (неадуш.) пясча́нікавых (адуш.)
Т.	пясча́нікавым	пясча́нікавай пясча́нікаваю	пясча́нікавым	пясча́нікавымі
М.	пясча́нікавым	пясча́нікавай	пясча́нікавым	пясча́нікавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Пясча́нікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

пясча́ністы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пясча́ністы	пясча́ністая	пясча́ністае	пясча́ністыя
Р.	пясча́ністага	пясча́ністай пясча́ністае	пясча́ністага	пясча́ністых
Д.	пясча́ністаму	пясча́ністай	пясча́ністаму	пясча́ністым
В.	пясча́ністы (неадуш.) пясча́ністага (адуш.)	пясча́ністую	пясча́ністае	пясча́ністыя (неадуш.) пясча́ністых (адуш.)
Т.	пясча́ністым	пясча́ністай пясча́ністаю	пясча́ністым	пясча́ністымі
М.	пясча́ністым	пясча́ністай	пясча́ністым	пясча́ністых

Крыніцы: piskunou2012.

пясча́ністы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пясча́ністы	пясча́ністая	пясча́ністае	пясча́ністыя
Р.	пясча́ністага	пясча́ністай пясча́ністае	пясча́ністага	пясча́ністых
Д.	пясча́ністаму	пясча́ністай	пясча́ністаму	пясча́ністым
В.	пясча́ністы (неадуш.) пясча́ністага (адуш.)	пясча́ністую	пясча́ністае	пясча́ністыя (неадуш.) пясча́ністых (адуш.)
Т.	пясча́ністым	пясча́ністай пясча́ністаю	пясча́ністым	пясча́ністымі
М.	пясча́ністым	пясча́ністай	пясча́ністым	пясча́ністых

Крыніцы: piskunou2012.

пясча́нка

‘грызун’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

пясча́нка

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Пясча́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

пясча́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пясча́ны	пясча́ная	пясча́нае	пясча́ныя
Р.	пясча́нага	пясча́най пясча́нае	пясча́нага	пясча́ных
Д.	пясча́наму	пясча́най	пясча́наму	пясча́ным
В.	пясча́ны (неадуш.) пясча́нага (адуш.)	пясча́ную	пясча́нае	пясча́ныя (неадуш.) пясча́ных (адуш.)
Т.	пясча́ным	пясча́най пясча́наю	пясча́ным	пясча́нымі
М.	пясча́ным	пясча́най	пясча́ным	пясча́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Пясча́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Verbum