палеанталагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
палеанталагі́чны |
палеанталагі́чная |
палеанталагі́чнае |
палеанталагі́чныя |
Р. |
палеанталагі́чнага |
палеанталагі́чнай палеанталагі́чнае |
палеанталагі́чнага |
палеанталагі́чных |
Д. |
палеанталагі́чнаму |
палеанталагі́чнай |
палеанталагі́чнаму |
палеанталагі́чным |
В. |
палеанталагі́чны (неадуш.) палеанталагі́чнага (адуш.) |
палеанталагі́чную |
палеанталагі́чнае |
палеанталагі́чныя (неадуш.) палеанталагі́чных (адуш.) |
Т. |
палеанталагі́чным |
палеанталагі́чнай палеанталагі́чнаю |
палеанталагі́чным |
палеанталагі́чнымі |
М. |
палеанталагі́чным |
палеанталагі́чнай |
палеанталагі́чным |
палеанталагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
tsblm1996,
tsbm1984.
палеантало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
палеантало́гія |
Р. |
палеантало́гіі |
Д. |
палеантало́гіі |
В. |
палеантало́гію |
Т. |
палеантало́гіяй палеантало́гіяю |
М. |
палеантало́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
палеанто́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
палеанто́лаг |
палеанто́лагі |
Р. |
палеанто́лага |
палеанто́лагаў |
Д. |
палеанто́лагу |
палеанто́лагам |
В. |
палеанто́лага |
палеанто́лагаў |
Т. |
палеанто́лагам |
палеанто́лагамі |
М. |
палеанто́лагу |
палеанто́лагах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
палеапалінало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
палеапалінало́гія |
Р. |
палеапалінало́гіі |
Д. |
палеапалінало́гіі |
В. |
палеапалінало́гію |
Т. |
палеапалінало́гіяй палеапалінало́гіяю |
М. |
палеапалінало́гіі |
Крыніцы:
piskunou2012.
палеапатало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
палеапатало́гія |
Р. |
палеапатало́гіі |
Д. |
палеапатало́гіі |
В. |
палеапатало́гію |
Т. |
палеапатало́гіяй палеапатало́гіяю |
М. |
палеапатало́гіі |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
палеапато́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
палеапато́лаг |
палеапато́лагі |
Р. |
палеапато́лага |
палеапато́лагаў |
Д. |
палеапато́лагу |
палеапато́лагам |
В. |
палеапато́лага |
палеапато́лагаў |
Т. |
палеапато́лагам |
палеапато́лагамі |
М. |
палеапато́лагу |
палеапато́лагах |
Крыніцы:
piskunou2012.
палеапітэ́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
палеапітэ́к |
палеапітэ́кі |
Р. |
палеапітэ́ка |
палеапітэ́каў |
Д. |
палеапітэ́ку |
палеапітэ́кам |
В. |
палеапітэ́ка |
палеапітэ́каў |
Т. |
палеапітэ́кам |
палеапітэ́камі |
М. |
палеапітэ́ку |
палеапітэ́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.