наказны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наказны́ |
наказна́я |
наказно́е |
наказны́я |
| Р. |
наказно́га |
наказно́й наказно́е |
наказно́га |
наказны́х |
| Д. |
наказно́му |
наказно́й |
наказно́му |
наказны́м |
| В. |
наказны́ (неадуш.) наказно́га (адуш.) |
наказну́ю |
наказно́е |
наказны́я (неадуш.) наказны́х (адуш.) |
| Т. |
наказны́м |
наказно́й наказно́ю |
наказны́м |
наказны́мі |
| М. |
наказны́м |
наказно́й |
наказны́м |
наказны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
накаксава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
накаксава́ны |
накаксава́ная |
накаксава́нае |
накаксава́ныя |
| Р. |
накаксава́нага |
накаксава́най накаксава́нае |
накаксава́нага |
накаксава́ных |
| Д. |
накаксава́наму |
накаксава́най |
накаксава́наму |
накаксава́ным |
| В. |
накаксава́ны (неадуш.) накаксава́нага (адуш.) |
накаксава́ную |
накаксава́нае |
накаксава́ныя (неадуш.) накаксава́ных (адуш.) |
| Т. |
накаксава́ным |
накаксава́най накаксава́наю |
накаксава́ным |
накаксава́нымі |
| М. |
накаксава́ным |
накаксава́най |
накаксава́ным |
накаксава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
накаксава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
накаксава́ны |
накаксава́ная |
накаксава́нае |
накаксава́ныя |
| Р. |
накаксава́нага |
накаксава́най накаксава́нае |
накаксава́нага |
накаксава́ных |
| Д. |
накаксава́наму |
накаксава́най |
накаксава́наму |
накаксава́ным |
| В. |
накаксава́ны (неадуш.) накаксава́нага (адуш.) |
накаксава́ную |
накаксава́нае |
накаксава́ныя (неадуш.) накаксава́ных (адуш.) |
| Т. |
накаксава́ным |
накаксава́най накаксава́наю |
накаксава́ным |
накаксава́нымі |
| М. |
накаксава́ным |
накаксава́най |
накаксава́ным |
накаксава́ных |
Кароткая форма: накаксава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
накаксава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
накаксу́ю |
накаксу́ем |
| 2-я ас. |
накаксу́еш |
накаксу́еце |
| 3-я ас. |
накаксу́е |
накаксу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
накаксава́ў |
накаксава́лі |
| ж. |
накаксава́ла |
| н. |
накаксава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
накаксу́й |
накаксу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
накаксава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
накаксо́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
накаксо́ваны |
накаксо́ваная |
накаксо́ванае |
накаксо́ваныя |
| Р. |
накаксо́ванага |
накаксо́ванай накаксо́ванае |
накаксо́ванага |
накаксо́ваных |
| Д. |
накаксо́ванаму |
накаксо́ванай |
накаксо́ванаму |
накаксо́ваным |
| В. |
накаксо́ваны накаксо́ванага |
накаксо́ваную |
накаксо́ванае |
накаксо́ваныя накаксо́ваных |
| Т. |
накаксо́ваным |
накаксо́ванай накаксо́ванаю |
накаксо́ваным |
накаксо́ванымі |
| М. |
накаксо́ваным |
накаксо́ванай |
накаксо́ваным |
накаксо́ваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012.
накаксо́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
накаксо́ваны |
накаксо́ваная |
накаксо́ванае |
накаксо́ваныя |
| Р. |
накаксо́ванага |
накаксо́ванай накаксо́ванае |
накаксо́ванага |
накаксо́ваных |
| Д. |
накаксо́ванаму |
накаксо́ванай |
накаксо́ванаму |
накаксо́ваным |
| В. |
накаксо́ваны накаксо́ванага |
накаксо́ваную |
накаксо́ванае |
накаксо́ваныя накаксо́ваных |
| Т. |
накаксо́ваным |
накаксо́ванай накаксо́ванаю |
накаксо́ваным |
накаксо́ванымі |
| М. |
накаксо́ваным |
накаксо́ванай |
накаксо́ваным |
накаксо́ваных |
Кароткая форма: накаксо́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012.
нака́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нака́л |
| Р. |
нака́лу |
| Д. |
нака́лу |
| В. |
нака́л |
| Т. |
нака́лам |
| М. |
нака́ле |
Крыніцы:
tsbm1984.
накаламе́сіць
‘напракудзіць, насваволіць; прывесці што-небудзь у беспарадак’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
накаламе́шу |
накаламе́сім |
| 2-я ас. |
накаламе́сіш |
накаламе́сіце |
| 3-я ас. |
накаламе́сіць |
накаламе́сяць |
| Прошлы час |
| м. |
накаламе́сіў |
накаламе́сілі |
| ж. |
накаламе́сіла |
| н. |
накаламе́сіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
накаламе́сь |
накаламе́сьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
накаламе́сіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
накаламу́ціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
накаламу́чу |
накаламу́цім |
| 2-я ас. |
накаламу́ціш |
накаламу́ціце |
| 3-я ас. |
накаламу́ціць |
накаламу́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
накаламу́ціў |
накаламу́цілі |
| ж. |
накаламу́ціла |
| н. |
накаламу́ціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
накаламу́ць |
накаламу́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
накаламу́ціўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
накалаці́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
накалачу́ся |
накало́цімся |
| 2-я ас. |
накало́цішся |
накало́ціцеся |
| 3-я ас. |
накало́ціцца |
накало́цяцца |
| Прошлы час |
| м. |
накалаці́ўся |
накалаці́ліся |
| ж. |
накалаці́лася |
| н. |
накалаці́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
накалаці́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.