наказны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наказны́ наказна́я наказно́е наказны́я
Р. наказно́га наказно́й
наказно́е
наказно́га наказны́х
Д. наказно́му наказно́й наказно́му наказны́м
В. наказны́ (неадуш.)
наказно́га (адуш.)
наказну́ю наказно́е наказны́я (неадуш.)
наказны́х (адуш.)
Т. наказны́м наказно́й
наказно́ю
наказны́м наказны́мі
М. наказны́м наказно́й наказны́м наказны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)