Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшюя

Саўко́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Саўко́ва
Р. Саўко́ва
Д. Саўко́ву
В. Саўко́ва
Т. Саўко́вам
М. Саўко́ве

саўко́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. саўко́васць
Р. саўко́васці
Д. саўко́васці
В. саўко́васць
Т. саўко́васцю
М. саўко́васці

Крыніцы: piskunou2012.

саўко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. саўко́вы саўко́вая саўко́вае саўко́выя
Р. саўко́вага саўко́вай
саўко́вае		 саўко́вага саўко́вых
Д. саўко́ваму саўко́вай саўко́ваму саўко́вым
В. саўко́вы (неадуш.)
саўко́вага (адуш.)		 саўко́вую саўко́вае саўко́выя (неадуш.)
саўко́вых (адуш.)
Т. саўко́вым саўко́вай
саўко́ваю		 саўко́вым саўко́вымі
М. саўко́вым саўко́вай саўко́вым саўко́вых

Крыніцы: piskunou2012.

саўлада́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. саўлада́льнік саўлада́льнікі
Р. саўлада́льніка саўлада́льнікаў
Д. саўлада́льніку саўлада́льнікам
В. саўлада́льніка саўлада́льнікаў
Т. саўлада́льнікам саўлада́льнікамі
М. саўлада́льніку саўлада́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

саўлада́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. саўлада́льніца саўлада́льніцы
Р. саўлада́льніцы саўлада́льніц
Д. саўлада́льніцы саўлада́льніцам
В. саўлада́льніцу саўлада́льніц
Т. саўлада́льніцай
саўлада́льніцаю		 саўлада́льніцамі
М. саўлада́льніцы саўлада́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

саўлада́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. саўлада́нне
Р. саўлада́ння
Д. саўлада́нню
В. саўлада́нне
Т. саўлада́ннем
М. саўлада́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

саўлада́ць

‘уладаць сумесна’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. саўлада́ю саўлада́ем
2-я ас. саўлада́еш саўлада́еце
3-я ас. саўлада́е саўлада́юць
Прошлы час
м. саўлада́ў саўлада́лі
ж. саўлада́ла
н. саўлада́ла
Загадны лад
2-я ас. саўлада́й саўлада́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час саўлада́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

саўлада́ць

‘адолець, асіліць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. саўлада́ю саўлада́ем
2-я ас. саўлада́еш саўлада́еце
3-я ас. саўлада́е саўлада́юць
Прошлы час
м. саўлада́ў саўлада́лі
ж. саўлада́ла
н. саўлада́ла
Загадны лад
2-я ас. саўлада́й саўлада́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час саўлада́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

саўмі́наўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. саўмі́наўскі саўмі́наўская саўмі́наўскае саўмі́наўскія
Р. саўмі́наўскага саўмі́наўскай
саўмі́наўскае		 саўмі́наўскага саўмі́наўскіх
Д. саўмі́наўскаму саўмі́наўскай саўмі́наўскаму саўмі́наўскім
В. саўмі́наўскі (неадуш.)
саўмі́наўскага (адуш.)		 саўмі́наўскую саўмі́наўскае саўмі́наўскія (неадуш.)
саўмі́наўскіх (адуш.)
Т. саўмі́наўскім саўмі́наўскай
саўмі́наўскаю		 саўмі́наўскім саўмі́наўскімі
М. саўмі́наўскім саўмі́наўскай саўмі́наўскім саўмі́наўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

са́ўна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. са́ўна са́ўны
Р. са́ўны са́ўн
Д. са́ўне са́ўнам
В. са́ўну са́ўны
Т. са́ўнай
са́ўнаю		 са́ўнамі
М. са́ўне са́ўнах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.