саўлада́ць

‘уладаць сумесна’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. саўлада́ю саўлада́ем
2-я ас. саўлада́еш саўлада́еце
3-я ас. саўлада́е саўлада́юць
Прошлы час
м. саўлада́ў саўлада́лі
ж. саўлада́ла
н. саўлада́ла
Загадны лад
2-я ас. саўлада́й саўлада́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час саўлада́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)