Сяне́жыцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Сяне́жыцы |
Р. |
Сяне́жыц Сяне́жыцаў |
Д. |
Сяне́жыцам |
В. |
Сяне́жыцы |
Т. |
Сяне́жыцамі |
М. |
Сяне́жыцах |
сяні́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сяні́на |
сяні́ны |
Р. |
сяні́ны |
сяні́н |
Д. |
сяні́не |
сяні́нам |
В. |
сяні́ну |
сяні́ны |
Т. |
сяні́най сяні́наю |
сяні́намі |
М. |
сяні́не |
сяні́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сяні́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сяні́нка |
сяні́нкі |
Р. |
сяні́нкі |
сяні́нак |
Д. |
сяні́нцы |
сяні́нкам |
В. |
сяні́нку |
сяні́нкі |
Т. |
сяні́нкай сяні́нкаю |
сяні́нкамі |
М. |
сяні́нцы |
сяні́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
сяні́ца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сяні́ца |
сяні́цы |
Р. |
сяні́цы |
сяні́ц |
Д. |
сяні́цы |
сяні́цам |
В. |
сяні́цу |
сяні́цы |
Т. |
сяні́цай сяні́цаю |
сяні́цамі |
М. |
сяні́цы |
сяні́цах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Сянка́нцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Сянка́нцы |
Р. |
Сянка́нцаў |
Д. |
Сянка́нцам |
В. |
Сянка́нцы |
Т. |
Сянка́нцамі |
М. |
Сянка́нцах |
Сянна́я
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
ж. |
Н. |
Сянна́я |
Р. |
Сянно́й |
Д. |
Сянно́й |
В. |
Сянну́ю |
Т. |
Сянно́й Сянно́ю |
М. |
Сянно́й |
сянні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сянні́к |
сеннікі́ |
Р. |
сенніка́ |
сенніко́ў |
Д. |
сенніку́ |
сенніка́м |
В. |
сянні́к |
сеннікі́ |
Т. |
сенніко́м |
сенніка́мі |
М. |
сенніку́ |
сенніка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.