сянні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сянні́к сеннікі́
Р. сенніка́ сенніко́ў
Д. сенніку́ сенніка́м
В. сянні́к сеннікі́
Т. сенніко́м сенніка́мі
М. сенніку́ сенніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)