Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшэюя

марко́тненька

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
марко́тненька - -

Крыніцы: piskunou2012.

марко́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. марко́тнік марко́тнікі
Р. марко́тніка марко́тнікаў
Д. марко́тніку марко́тнікам
В. марко́тніка марко́тнікаў
Т. марко́тнікам марко́тнікамі
М. марко́тніку марко́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

марко́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. марко́тніца марко́тніцы
Р. марко́тніцы марко́тніц
Д. марко́тніцы марко́тніцам
В. марко́тніцу марко́тніц
Т. марко́тніцай
марко́тніцаю		 марко́тніцамі
М. марко́тніцы марко́тніцах

Крыніцы: piskunou2012.

марко́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марко́тны марко́тная марко́тнае марко́тныя
Р. марко́тнага марко́тнай
марко́тнае		 марко́тнага марко́тных
Д. марко́тнаму марко́тнай марко́тнаму марко́тным
В. марко́тны (неадуш.)
марко́тнага (адуш.)		 марко́тную марко́тнае марко́тныя (неадуш.)
марко́тных (адуш.)
Т. марко́тным марко́тнай
марко́тнаю		 марко́тным марко́тнымі
М. марко́тным марко́тнай марко́тным марко́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

марко́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. марко́ўнік
Р. марко́ўніку
Д. марко́ўніку
В. марко́ўнік
Т. марко́ўнікам
М. марко́ўніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

марко́ўнікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марко́ўнікавы марко́ўнікавая марко́ўнікавае марко́ўнікавыя
Р. марко́ўнікавага марко́ўнікавай
марко́ўнікавае		 марко́ўнікавага марко́ўнікавых
Д. марко́ўнікаваму марко́ўнікавай марко́ўнікаваму марко́ўнікавым
В. марко́ўнікавы (неадуш.)
марко́ўнікавага (адуш.)		 марко́ўнікавую марко́ўнікавае марко́ўнікавыя (неадуш.)
марко́ўнікавых (адуш.)
Т. марко́ўнікавым марко́ўнікавай
марко́ўнікаваю		 марко́ўнікавым марко́ўнікавымі
М. марко́ўнікавым марко́ўнікавай марко́ўнікавым марко́ўнікавых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

марко́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марко́ўны марко́ўная марко́ўнае марко́ўныя
Р. марко́ўнага марко́ўнай
марко́ўнае		 марко́ўнага марко́ўных
Д. марко́ўнаму марко́ўнай марко́ўнаму марко́ўным
В. марко́ўны (неадуш.)
марко́ўнага (адуш.)		 марко́ўную марко́ўнае марко́ўныя (неадуш.)
марко́ўных (адуш.)
Т. марко́ўным марко́ўнай
марко́ўнаю		 марко́ўным марко́ўнымі
М. марко́ўным марко́ўнай марко́ўным марко́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Марко́ўскае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Марко́ўскае
Р. Марко́ўскага
Д. Марко́ўскаму
В. Марко́ўскае
Т. Марко́ўскім
М. Марко́ўскім

Марко́ўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Марко́ўцы
Р. Марко́ўцаў
Д. Марко́ўцам
В. Марко́ўцы
Т. Марко́ўцамі
М. Марко́ўцах

марко́цік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. марко́цік марко́цікі
Р. марко́ціка марко́цікаў
Д. марко́ціку марко́цікам
В. марко́ціка марко́цікаў
Т. марко́цікам марко́цікамі
М. марко́ціку марко́ціках

Крыніцы: piskunou2012.