марко́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| марко́тніца | марко́тніцы | |
| марко́тніцы | марко́тніц | |
| марко́тніцы | марко́тніцам | |
| марко́тніцу | марко́тніц | |
| марко́тніцай марко́тніцаю |
марко́тніцамі | |
| марко́тніцы | марко́тніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)