марко́цік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| марко́цік | марко́цікі | |
| марко́ціка | марко́цікаў | |
| марко́ціку | марко́цікам | |
| марко́ціка | марко́цікаў | |
| марко́цікам | марко́цікамі | |
| марко́ціку | марко́ціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)