марко́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
марко́тнік | марко́тнікі | |
марко́тніка | марко́тнікаў | |
марко́тніку | марко́тнікам | |
марко́тніка | марко́тнікаў | |
марко́тнікам | марко́тнікамі | |
марко́тніку | марко́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)