вузкарадко́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вузкарадко́вы |
вузкарадко́вая |
вузкарадко́вае |
вузкарадко́выя |
Р. |
вузкарадко́вага |
вузкарадко́вай вузкарадко́вае |
вузкарадко́вага |
вузкарадко́вых |
Д. |
вузкарадко́ваму |
вузкарадко́вай |
вузкарадко́ваму |
вузкарадко́вым |
В. |
вузкарадко́вы (неадуш.) вузкарадко́вага (адуш.) |
вузкарадко́вую |
вузкарадко́вае |
вузкарадко́выя (неадуш.) вузкарадко́вых (адуш.) |
Т. |
вузкарадко́вым |
вузкарадко́вай вузкарадко́ваю |
вузкарадко́вым |
вузкарадко́вымі |
М. |
вузкарадко́вым |
вузкарадко́вай |
вузкарадко́вым |
вузкарадко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
вузкаро́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вузкаро́т |
вузкаро́ты |
Р. |
вузкаро́та |
вузкаро́таў |
Д. |
вузкаро́ту |
вузкаро́там |
В. |
вузкаро́та |
вузкаро́таў |
Т. |
вузкаро́там |
вузкаро́тамі |
М. |
вузкаро́це |
вузкаро́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
вузкаспецыялізава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вузкаспецыялізава́ны |
вузкаспецыялізава́ная |
вузкаспецыялізава́нае |
вузкаспецыялізава́ныя |
Р. |
вузкаспецыялізава́нага |
вузкаспецыялізава́най вузкаспецыялізава́нае |
вузкаспецыялізава́нага |
вузкаспецыялізава́ных |
Д. |
вузкаспецыялізава́наму |
вузкаспецыялізава́най |
вузкаспецыялізава́наму |
вузкаспецыялізава́ным |
В. |
вузкаспецыялізава́ны (неадуш.) вузкаспецыялізава́нага (адуш.) |
вузкаспецыялізава́ную |
вузкаспецыялізава́нае |
вузкаспецыялізава́ныя (неадуш.) вузкаспецыялізава́ных (адуш.) |
Т. |
вузкаспецыялізава́ным |
вузкаспецыялізава́най вузкаспецыялізава́наю |
вузкаспецыялізава́ным |
вузкаспецыялізава́нымі |
М. |
вузкаспецыялізава́ным |
вузкаспецыялізава́най |
вузкаспецыялізава́ным |
вузкаспецыялізава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
вузкаспецыя́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вузкаспецыя́льны |
вузкаспецыя́льная |
вузкаспецыя́льнае |
вузкаспецыя́льныя |
Р. |
вузкаспецыя́льнага |
вузкаспецыя́льнай вузкаспецыя́льнае |
вузкаспецыя́льнага |
вузкаспецыя́льных |
Д. |
вузкаспецыя́льнаму |
вузкаспецыя́льнай |
вузкаспецыя́льнаму |
вузкаспецыя́льным |
В. |
вузкаспецыя́льны (неадуш.) вузкаспецыя́льнага (адуш.) |
вузкаспецыя́льную |
вузкаспецыя́льнае |
вузкаспецыя́льныя (неадуш.) вузкаспецыя́льных (адуш.) |
Т. |
вузкаспецыя́льным |
вузкаспецыя́льнай вузкаспецыя́льнаю |
вузкаспецыя́льным |
вузкаспецыя́льнымі |
М. |
вузкаспецыя́льным |
вузкаспецыя́льнай |
вузкаспецыя́льным |
вузкаспецыя́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
ву́зкасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ву́зкасць |
Р. |
ву́зкасці |
Д. |
ву́зкасці |
В. |
ву́зкасць |
Т. |
ву́зкасцю |
М. |
ву́зкасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.